بامشاد بار

شرکت هماتلکام ویزای واردات موتورولا و لنوو به ایران را صادر کرد. صبح امروز شرکت هماتلکام به‌صورت رسمی نخستین سمینار خبری خود مبنی بر اخذ نمایندگی رسمی دو برند محبوب لنوو و موتورولا را در هتل اسپینانس تهران برگزار کرد.

شرکت هماتلکام که از سال ۸۲ تا به امروز در زمینه تأمین تجهیزات شبکه برای ارگان‌های دولتی فعالیت می‌کرد، با شناسایی نیاز بازار ایران و با توجه به تخصصی که در زمینه تجهیزات آی‌تی دارد، به تازگی وارد بازار تلفن‌های همراه شده است. ورود این شرکت به حوزه فروش تلفن‌های همراه اقدامی حساب شده بوده و تقریباً از دو سال گذشته، و با توجه به دفاتری که در اروپا، امارات و چین دارد؛ در حال مذاکره با برندهای موتورلا و لنوو هستند تا محصولات آن‌ها را به بهترین شکل ممکن به دست کاربران داخلی برسانند. دلیل اصلی انتخاب برند موتورولا نبود نمایندگی رسمی و نگرانی کاربران از به وجود آمدن مشکلات آتی علی‌الخصوص طرح رجیستری می‌باشد. شرکت هماتلکام مدعی است که بیش از ۹۰ درصد کالاهایی که هم اکنون در بازار وجود دارند به‌صورت قاچاق وارد ایران می‌شوند و تلفن‌های همراهی که به‌صورت رسمی و با مجوزهای قانونی وارد می‌شوند بسیار محدود هستند. این شرکت امیدوار است که با اجرایی شدن طرح رجیستری این مشکلات نیز به‌ زودی مرتفع و سهم آن در بازار بیشتر شود. مدیریت شرکت هماتلکام در صحبت‌های خود اظهار کرد که صد در صد محصولات این شرکت به‌صورت قانونی وارد ایران می‌شوند و سریال نامبر تک‌تک آن‌ها در سازمان تنظیم و مقررات ثبت‌شده‌اند.

اما دلیل اصلی انتخاب برند لنوو، سرمایه‌گذاری ۸۵۰ میلیون دلاری آن بر روی بخش تلفن‌های همراه  خود است. هماتلکام به‌صورت مستقیم با مقر اصلی لنوو پای میز مذاکره نشسته و توانست نمایندگی رسمی این برند را در ایران اخذ کند. همان‌طور که می‌دانید گوگل در سال ۲۰۱۲ میلادی برند موتورولا را باقیمتی معادل ۱۲٫۵ میلیون دلار خریداری و اخیراً آن را با قیمتی ۲٫۵ میلیارد دلاری به لنوو واگذار کرد.

شاید با خود فکر کنید که لنوو برندی بی‌ارزش را خریداری کرده اما به گفته مهندس شاهین موتورولا هم‌اکنون دارای بیشتر از دو هزار اختراع و تکنولوژی اختصاصی در زمینه تلفن‌های همراه است. بنابراین پرداخت این هزینه برای مالکیت این پتنت‌ها اقدامی توجیه‌پذیر خواهد بود. تمامی این حرکت‌ها نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری هنگفت لنوو بر روی ساخت تلفن‌های همراه قدرتمند و آینده روشن این برند در دنیا است.

هم‌اکنون محصولات لنوو علی‌الخصوص لپ‌تاپ‌های این شرکت در ایران از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بوده و  هماتلکام با توجه به محبوبیت این برند نیز اقدام به اخذ نمایندگی این برند کرده است. مهندسی شاهین اظهار کرد که اکثر شرکت‌های فعال در زمینه فروش تلفن‌های همراه هم‌اکنون با دیدی بازرگانی فعالیت دارند اما شرکت هماتلکام با توجه به پیشینه و تخصصی که درزمینهٔ آی‌تی و دنیای دیجیتال دارد نیاز کاربران خود را بهتر لمس خواهد کرد. هماتلکام هم‌زمان با تأسیس انجمن واردکنندگان موبایل و تبلت در اتاق بازرگانی عضو این انجمن شده و در این انجمن به‌عنوان یک شرکت آی‌تی شناخته می‌شود. ورود شرکت آی‌تی به این حوزه یعنی درک بالا از نیاز کاربران و اشراف کامل به بازار به اطاعات فنی محصولاتی که عرضه می‌کند.

طبق گفته مهندس شاهین یکی از اهداف اصلی هماتلکام حذف رابط‌ها و عرضه مستقیم محصولات از طریق فروشگاه‌های Marketplace نظیر بامیلو است. اقدامی که باعث کاهش قیمت تمام‌شده محصول و دریافت کالا به‌صورت مستقیم از تأمین کننده خواهد شد. وی در ادامه صحبت‌های خود مبنی بر رویکرد هماتلکام، هدف اصلی شرکت را تمرکز بر روی عرضه گوشی‌های میان رده و پرچم‌دار اعلام کرد. وی اظهار داشت گوشی لنوو Vibe X3 علی‌رغم برچسب قیمتی بالای ۱٫۵ میلیون تومان توانست به یکی از پرفروش‌ترین تلفن‌های هوشمند لنوو در ایران به تبدیل شود.

مهندس شاهین در ادامه صحبت‌های خود از توافق با شرکت موتورولا مبنی بر عرضه گوشی دوست‌داشتنی موتو Z خبر داد. همان‌طور که میدانید موتو زد گوشی ماژولار شرکت موتورولا است که امکان اضافه کردن متعلقاتی نظیر ویدیو پروژکتور، باتری اضافی، بلندگو و غیره را  در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد. زمان تقریبی که وی برای عرضه این گوشی دوست‌داشتنی اعلام کرده اوایل مهرماه است.

از دیگر خبرهای خوش مهندس شاهین کاهش بازه زمانی معرفی جهانی یک محصول و عرضه آن در ایران است. وی اظهار داشت که تلفن همراه‌های کنونی حدود ۶ ماه پس از معرفی در ایران عرضه می‌شوند اما طبق قراردادی که شرکت هماتلکام با شرکت لنوو امضا کرده این فاصله به حداکثر یک ماه خواهد رسید.

وی از عرضه سری جدید و پرچم‌دار بی‌نظیر لنوو یعنی سری Zuke Z2 و Zuke Z2 Pro در شهریور نیز خبر داد. تلفن‌های همراهی که از آخرین محصولات لنوو به شمار رفته و هماتلکام نخستین شرکتی است که آن‌ها را به خاورمیانه خواهد آورد.

پس از صحبت‌های مدیریت محترم شرکت، معاونت فروش و بازاریابی، سرکار خانم پروانه طاهری از نحوه عرضه محصولات موتورولا و لنوو در ایران گفت. وی به کاهش واسطه‌ها و عرضه مستقیم محصولات به کاربران اشاره کرد که در این زمینه بامیلو به‌عنوان تنها Marketplace فعال در این حوزه می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند. از دیگر مزایایی برنامه‌های فروش شرکت هماتلکام می‌توان به فروش‌ها سازمانی نیز اشاره کرد.

سپس در بخش پایانی مراسم مدیریت خدمات پس از فروش هماتلکام، دکتر هومن سیاری، توضیحاتی را در رابطه با تاریخچه شرکت‌های لنوو و موتورولا بیان کرد. وی از عرضه محصولات جدید  موتورولا و لنوو در دو ماه آینده خبر داد. از این محصولات می‌توان به Moto G4، Moto G4 Plus، Moto Z،ZUK Z2 Pro،Vibe X3، Moto X Force (که بسیاری از ما آن را با نام Droid Turbo می‌شناسیم) وMoto X Style  در شهریورماه خبر داد.

سرویس بی‌نظیر موتو میکر (Moto Maker) در ایران

از دیگر خبرهای خوشحال کننده مهندس شاهین احتمال عرضه سرویس MotoMaker در ایران است. وی اظهار داشت که متأسفانه در ایران اکثر محصولات موتورولا در دو رنگ سفید و مشکی عرضه می‌شوند و سرویس موتو میکر می‌تواند پاسخگوی سلایق مختلف کاربران باشد. این سرویس به کاربر این اجازه را می‌دهد تا ترکیب رنگ‌های گوشی خود را از بین ۲۰ رنگ مختلف انتخاب و آن را سفارش دهد.

در ویدیوی زیر میتوانید نمایی اولینه از گوشی های Zuke، Moto X Force و نسل دوم ساعت هوشمند موتو ۳۶۰ را مشاهده کنید.

واقعیت مجازی از کجا شروع شد؟

کاربردهای این تکنولوژی به‌مراتب خارق‌العاده‌تر از چیزی است که می‌توانید تصور کنید. نخستین ایده خلق این تکنولوژی برخلاف چیزی که فکر می‌کنید برای امسال و سال گذشته نیست. بلکه در سال ۱۹۶۲ میلادی فیلم‌برداری به نام مورتون هیلیگ دستگاهی را به نام Sensorama اختراع کرد که در آن علاوه بر پخش فیلم، صدا و لرزش، بیننده حتی بوی متناسب با تصویر در حال پخش را نیز احساس می‌کرد. البته این دستگاه بسیار بزرگ بوده و هیچ‌گاه تولید انبوه نشد. اما نخستین استفاده کاربردی از تکنولوژی واقعیت افزوده را می‌توان در هواپیماهای جنگی مشاهده کرد. در جت‌های جنگی به دلیل بالا بودن سرعت جنگنده و همچنین حساس بودن موقعیت در هنگام درگیری با جنگنده‌های دشمن، خلبان‌ها باید در کمترین زمان ممکن تصمیم گرفته و عکس‌العمل مناسب را از خود نشان دهند. به همین دلیل نمی‌شود مدام درجه‌ها و ارتفاع‌سنج‌های قرار گرفته در کاکپیت را چک کنند. به همین منظور صفحه‌ای شیشه‌ای در راستان دید خلبان‌ها قرار گرفت که بسیاری از اطلاعات پروازی بر روی آن به نمایش در می‌آمدند.

چیزی نگذشت که شرکت‌های خودروسازی تصمیم گرفتند از این تکنولوژی در خودروهای شهری نیز استفاده کنند. نخستین شرکتی که به استفاده از این تکنولوژی روی آورد یکی از مطرح‌ترین خودروسازان آلمانی یعنی بی‌ام‌دبلیو بود. این تکنولوژی شرکت بی‌ام‌دبلیو که Head Up Display نام دارد در ابتدا سر و صدای بسیاری به پا کرد. در این تکنولوژی نوری به قسمتی از شیشه جلو که رو به روی راننده قرار دارد تابیده شده و بازتاب آن نور به چشم راننده می‌رسد. اطلاعات مختلفی نظیر محدودیت سرعت، سبقت ممنوع، علائم راهنمایی و رانندگی، قابلیت کنترل پیام‌ها و هشدارهای سیستم کمکی راننده نمایش داده می‌شوند. این تکنولوژی به گونه‌ای طراحی شده است که بدون پرت کردن حواس راننده اطلاعات مورد نیاز را در اختیار او قرار دهد. پروژکتور به گونه‌ای طراحی شده که اطلاعات را در فاصله ۲ تا ۳ متری چشمان راننده به نمایش در بیاورد. این نوع طراحی باعث می‌شود راننده به‌هیچ‌عنوان از مسیر و موانع موجود در آن غافل نشود.

واقعیت مجازی در دنیای کنونی چه جایگاهی دارد؟

از دیگر پیشتازان این باید به مرورگر Junaio اشاره‌کنیم. مرورگری که در آلمان و برای راهنمای توریست‌ها طراحی شد. کافی است مرورگر را باز کرده و دوربین گوشی را به سمت سازه‌های باستانی شهر بگیرید. بدین ترتیب تمامی اطلاعات و تاریخچه مربوط به آن اثر باستانی در تلفن همراه یا تبلت شما به نمایش در خواهد آمد. از آن بهتر امکان نمایش این اطلاعات به ده‌ها زبان زنده دنیا است. بدین ترتیب دیگر نیازی نیست به هنگام سفر نگران اجاره راهنمای تور و یا صرف هزینه اضافی باشید. این نوآوری Junaio باعث شد تا ایده‌ای جذاب‌تر به ذهن فعالان این حوزه برسد. در شهرهای بزرگ برخی از هتل‌ها نیز به این تکنولوژی روی آوردند. کافی است دوربین گوشی خود را به سمت ساختمان هتل بگیرید. اتاق‌های خالی با تمامی اطلاعات نظیر تعداد تخت‌ها، امکانات، چیدمان داخلی، منظره دید در اختیار شما قرار خواهد گرفت. تصور کنید در شهری نظیر اصفهان که هر یک از بناها بیشینه تاریخی چشمگیری دارند این آثار به چه راحتی می‌توانند به توریست‌های خارجی معرفی شوند. دیگر نیازی نیست نگران وجود مترجم بود و راه‌اندازی این تکنولوژی می‌تواند به جذب هرچه بیشتر و بهتر توریست و البته معرفی میراث بی‌بدیل شرکت به دنیا کمک کند.

واقعیت مجازی به کجا خواهد رفت؟

یکی از زمینه‌هایی که واقعیت مجازی در آن بسیار پتانسیل بالایی دارد آموزش در مدارس و دانشگاه‌ها است. می‌توان کتاب‌های درسی را به‌گونه‌ای طراحی کرد که از این تکنولوژی پشتیبانی کنند و دانش آموزان فرآیند یادگیری و آموزش را هرچه راحت‌تر و سریع‌تر کسب کنند. تصور کنید در درسی همانند تاریخ می‌توان ویدئوهای آموزشی بسیاری از اتفاق‌های مهم را در داخل کتاب گنجاند؛ و یا در درسی همانند علوم نحوه ساخت یک وسیله و یا پیاده‌سازی یک آزمایش به وسیله ویدیو مرحله به مرحله به دانش آموزش نشان داده می‌شود.

راهنمای نصب، تعویض یک قطعه و یا تعمیر وسایل از دیگر زمینه‌های پرکاربرد برای تکنولوژی واقعیت افزوده است. یکی از شرکت‌های پیشگام استفاده از این تکنولوژی شرکت میتسوبیشی است. این شرکت قبل از خرید و نصب پنل کولرهای گازی، تصویر آن را از طربق این تکنولوژی در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهد. کافی است دوربین گوشی و یا تبلت خود را به سمت قسمتی که علاقه داری کولر گازی در آن قسمت نصب شود بگیرید. با نمایش ابعاد واقعی پنل کولر گازی می‌توانید در برنامه واقعیت افزوده این شرکت به‌راحتی مناسب بودن یا نبودن آن برای محیط اتاق خود را ارزیابی کنید. پس از خرید برای نصب و راه‌اندازی کمپرسور و یا تعویض قطعه نیز این برنامه به کمک شما خواهد آمد. این برنامه مرحله به مرحله فرآیند را به شما نشان داده و دیگر نیازی نیست از تکنسین کمک گرفته و هزینه بیشتری را متحمل شوید. از دیگر نمونه های مشابه می توان به استفاده از این تکنولوژی برای مشاهده ابعاد واقعی محصول در مکان مورد نظر اشاره کرد. برای مثال سامسونگ برنامه ای را به نام AR Simulator طراحی کرد که با استفاده از آن می‌توان ابعاد واقعی تلویزیون را در محیط منزل مشاهده کرد.

واقعیت افزوده در صنعت طراحی توانسته به طراحان داخلی نیز کمک شایانی کند. طراحان می‌توانند تمامی ایده‌های خود را در محیط مجازی این برنامه پیاده‌سازی کرده و نتیجه کار را به‌صورت زنده مشاهده کنند. به‌راحتی رنگ دکوراسیون را با یک اشاره تغییر داده و سازگاری آن با محیط را ارزیابی کنند. به علاوه مشتریان نیز می‌توانند بهتر و سریع‌تر به سلیقه مدنظر خود دست پیدا کنند و هزینه تمام شده پروژه را به صورت زنده مشاهده کنند. بدین ترتیب درصد اشتباهات و تطابق کار اجرایی با سلیقه و بودجه مشتری به صفر خواهد رسید.

حس تجربه استفاده از محصول قبل از خرید

انتخاب و خرید محصول یکی از اصلی‌ترین زمینه‌های کاربردی تکنولوژی واقعیت افزوده است که هم‌اکنون اکثر شرکت‌ها و صنعت‌های متعددی به آن روی آوردند. برای مثال خودروسازان برای معرفی محصولات خود و همچنین شخصی‌سازی آن توسط مشتریان تنها یک کارت را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند. با دانلود برنامه و قرار دادن کارت در جلوی دوربین خودروی مورد نظر شما به‌صورت سه‌بعدی به نمایش درخواهد آمد. سپس می‌توان رنگ‌های مختلف خودرو و تک تک آپشن‌های آن را نیز مورد بررسی قرار داد و به راحتی نتیجه دلخواه را دریافت کرد. در ادامه می‌خواهیم سه شرکتی که بهترین استفاده را از تکنولوژی واقعیت افزوده کردند را به شما معرفی کنیم.

IKEA

بیش از ۷۰ سال است که شرکت سوئدی آیکیا IKEA در زمینه طراحی و تولید لوازم خانه و آشپزخانه، مبلمان منزل، تخت خواب، میز و همچنین لوازم برقی کوچک فعالیت می‌کند و با داشتن بیش از ۳۰۰ فروشگاه در سراسر جهان به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان این بازار تبدیل گشته  است. در سال ۲۰۱۳ این شرکت برنامه واقعیت افزوده خود را معرفی کرد. این برنامه دو مزیت اصلی دارد. در وهله اول مشتریان می‌توانند با اسکن کاتالوگ محصولات این شرکت تصویری سه‌بعدی و متحرک از ساختار محصول را مشاهده کنند. سپس با انتخاب محصولاتی نظیر میز، گلدان، چراغ‌قوه، مبلمان و بسیاری دیگر آن‌ها را در محیط واقعی خانه خود امتحان و در صورت سازگاری با دکوراسیون منزل آن را خریداری کنند. در این ویدیو می‌توانید نحوه عملکرد این تکنولوژی در کاتالوگ محصولات IKEA و در این ویدیو می‌توانید نحوه عملکرد آن در محیط خان خود را مشاهده کنید.

Converse

بی‌شک Converse یکی از محبوب‌ترین برندهای تولیدکننده کفش در سرتاسر جهان است. طراحی خاص و به یاد ماندنی محصولات این برند بسیاری را در سرتاسر جهان شیفته خود کرده است. این شرکت فعالیت تولیدی خود را در سال ۱۹۰۸ میلادی در ایالات‌متحده آغاز کرد و در سال ۱۹۲۱ میلادی با طراحی سری نام‌آشنای آل استار به شهرت جهانی رسید. همه ما حداقل یک بار محصولات آل استار را به پا کرده و یا آن‌ها را در ویترین مغازه‌های شهر دیده‌ایم. حال این شرکت برنامه واقعیت افزوده‌ای را طراحی کرده که در آن می‌توانید مدل‌های مختلف کفش را هنگامی که پوشیده‌اید مشاهده کرده و در صورت رضایت آن را به‌صورت آنلاین سفارش دهید. در این لینک می‌توانید نمایی اولیه از عملکرد این برنامه را مشاهده کنید.

Lego

شرکتی دانمارکی که در سال ۱۹۳۲ تأسیس شد و هم‌اکنون درآمد سالانه آن به رقم باورنکردنی ۵٫۶ میلیارد دلار می‌رسد. چندی نگذشت که محصولات این شرکت به یک سبک در اسب‌بازی‌ها تبدیل شد. سبکی که نه‌تنها کودکان بلکه نوجوانان و حتی بزرگ‌سالان را شیفته خود کرد. امروز شاهد عرضه فیلم، بازی، هنر و حتی مسابقات لگو در سرتاسر جهان هستیم که حجم علاقه‌مندان به آن باورنکردنی است. سری محصولات Advanced این شرکت یکی از پیچیده‌ترین و لذت‌بخش‌ترین اسباب‌بازی‌های این شرکت بوده که گاهش اوقات تعداد قطعات آن به بیش از سه هزار عدد می‌رسد. این شرکت در اقدامی مشابه IKEA از تکنولوژی واقعیت افزوده برای مشاهده نمونه‌های ساخته شده اسباب‌بازی‌های خود روی آورد. بدین ترتیب مشتری می‌تواند از طریق دوربین گوشی هوشمند و یا تبلت خود کاتالوگ محصولات لگو را در دنیای واقعی مشاهده کند. علاوه بر این شرکت لگو دوربین و نمایشگرهایی را در اسباب بازی فروشی‌های خود قرار داده که این فرآیند را برای مشتریان خود راحت‌تر می‌کند. کودکی که جعبه محصول را بر می‌دارد از محتویات داخل آن خبر نداشته و ذهنیتی در این رابطه ندارد. بنابراین می‌تواند جعبه محصول را در جلوی این نمایشگر که Digital Box دارد بگیرد و تصویری سه بعدی از نمونه ساخته شده اسب بازی را مشاهده کند. در این ویدیو می‌توانید نحوه عملکرد تکنولوژی واقعیت افزوده شرکت لگو را به خوبی کنید.

واقعیت افزوده در فروشگاه اینترنتی بامیلو

بامیلو درصدد ایجاد تجربه‌ای بی‌بدیل از واقعیت افزوده برای شما مشتریان عزیز است. تجربه‌ای که تا کنون مشابه آن در کشور ایران وجود نداشته و باعث می‌شود مشتریان انتخاب دقیق‌تر و مطمئن‌تری را داشته باشند. شما می‌توانید نمایی اولیه از نسخه‌ای که به مناسبت تولد بامیلو طراحی‌شده است را در این صفحه مشاهده کنید.

همزمان با تولد دوسالگی بامیلو، تیم فشن تصمیم گرفته است که ست های پیشنهادی برای شما داشته باشد. ست هایی که هر کدام توسط یکی از افراد گروه و با توجه به روحیه آنها انتخاب شده است. ست های پیشنهادی بامیلویی ها هدیه تولد دوسالگی بامیلوست. امیدواریم که دوست داشته باشید.

همان طور که می دانید فروشگاه اینترنتی بامیلو برای همراهی خریداران و هر چه راحت تر کردن پروسه انتخاب، متناسب با زمان و موقعیت های روز ست لباس پیشنهاد می دهد. برای پیگیری ست های پیشنهادی از طریق بخش ست بپوشیم سایت با ما در ارتباط باشید.

ست پیشنهادی سحر ام

دختران زیادی کودکی خود را با فانتزی شخصیت های داستانی سپری کردند و مینی ماوس یکی از آن شخصیت های محبوبی است که خیلی از ما با او و طنازی هایش خاطره داریم. خوشبختانه یکی از روندهای مد تابستان امسال بازگشت این شخصیت نوستالژیک است. ماچو به خوبی از سبک های روز دنیا الهام گرفته است و به بهترین شکل این شخصیت را به کمد لباس های ما بر گردانده است. شالی با رنگ و طرح های شاد و مفرح که ست کردن لباس را به امری دلنشین تبدیل می کند‏.‏ از دیگر اجزا این ست می توان به مانتو بلند ویش، صندل لژ دار یونیورسال، ساعت و عینک کومونو با طراحی خاص و فانتزی اشاره کرد. همچنین همراه کردن این ست با کیف قرمز چرمانی کامل و منحصر به فرد شده است.

ست پیشنهادی آیدا

استفاده از تدابیر خطی در لباسی که استفاده می کنیم به صورت هوشمندانه به ما کمک می کند تا بهتر دیده شویم. پیراهن عدنان با خطوط واگرا و رنگ سفید- سیاه آن قدر چشم گیر است که دیگر چشم غیر از خطوط آن چیز دیگری را نمی بیند و این دقیقا همان چیزی است که خانم ها به آن علاقه دارند. هماهنگ کردن پیراهن با کفش پاشنه بلند قرمز ایسته بوآیاکابی و ساعت اسپیریت نگین دار و گوشواره مروارید روکسی یک ست مهمانی جذاب و چشم نواز به وجود آورده است.

ست پیشنهادی انوشه

برای افرادی که به تیپ سر تا سیاه علاقه داند استفاده کردن از شال های رنگارنگ می تواند تا حد زیادی تنوع ایجاد کند. مانتو زیبو با لگینگ رامکات و کفش چنته سر تا پای شما را سیاه خواهد کرد که باعث بلند تر به نظر آمدن قد می شود. در کنار آن می توانید از شال تابستانی ماچو و کیف چرم مدیر استفاده کنید، حال که قرار بر افزودن رنگ به استایلتان است دستنبند مروارید ماجوریکا نیز انتخاب مناسبی است. جالب است بدانید که مروارید های ماجوریکا ارگانیک هستند و هسته آنها از شیشه ای بسیار خاص ساخته شده و لعاب روی هسته از املاح طبیعی دریا با ترکیب فلس ماهی است‏.‏

ست پیشنهادی بهار

انتخاب افراد تا حد زیادی بازتاب روحیه و شخصیت آن هاست. این ست توسط آرام ترین فرد تیم به شما معرفی می شود که امیدوارم برای مصرف کننده آن هم آرامش به همراه داشته باشد.  تاپ سرخپوستی بهبود با رنگ های لطیف به همراه شلوار آر ان اس، کفش سفید برتونیکس و کیف آبی سرشار از آرامش چرمانی یک ست لطیف و رومانتیک بوجود آورده است که همراهی آن با اکسسوری های میو، ساعت شیشه گلدار و گردنبند گل انرژی مثبت این ست را به حداکثر رسانده است.

ست پیشنهادی دنا

افراد متناسب و موزون با خیال راحت می توانند هر چیزی که دوست داشتند به تن کنند و خوش به حالشان که هیچ ممنوعیتی ندارند. استفاده از پارچه گلدار یکی از مواردی است که افراد دارای اضافه وزن باید حواسشان را جمع کنند و پیشنهاد می شود از پارچه های زمینه تیره و یا گل های ریز استفاده کنند. البته اگر هم دست بر قضا از پیراهن اورسی با زمینه سفید و گل های درشت خوشتان آمد با انتخاب اکسسوار خود می توانید تاثیر ازدیاد حجم آن را خنثی کرده و از همان چیزی که هستید لذت ببرید. با این پیراهن به کار بردن کفش پاشنه بلند و گوشواره آویز دار پیشنهاد داده می شود.

نظرات خود را با ما در میان بگذارید و در بهتر شدن مطالبت یاریمان کنید!

همزمان با تولد دوسالگی بامیلو، تیم فشن تصمیم گرفته است که ست های پیشنهادی برای شما داشته باشد. ست هایی که هر کدام توسط یکی از افراد گروه و با توجه به روحیه آنها انتخاب شده است. ست های پیشنهادی بامیلویی ها هدیه تولد دوسالگی بامیلوست. امیدواریم که دوست داشته باشید.

همان طور که می دانید فروشگاه اینترنتی بامیلو برای همراهی خریداران و هر چه راحت تر کردن پروسه انتخاب، متناسب با زمان و موقعیت های روز ست لباس پیشنهاد می دهد. برای پیگیری ست های پیشنهادی از طریق بخش ست بپوشیم سایت با ما در ارتباط باشید.

ست پیشنهادی سحر ام

دختران زیادی کودکی خود را با فانتزی شخصیت های داستانی سپری کردند و مینی ماوس یکی از آن شخصیت های محبوبی است که خیلی از ما با او و طنازی هایش خاطره داریم. خوشبختانه یکی از روندهای مد تابستان امسال بازگشت این شخصیت نوستالژیک است. ماچو به خوبی از سبک های روز دنیا الهام گرفته است و به بهترین شکل این شخصیت را به کمد لباس های ما بر گردانده است. شالی با رنگ و طرح های شاد و مفرح که ست کردن لباس را به امری دلنشین تبدیل می کند‏.‏ از دیگر اجزا این ست می توان به مانتو بلند ویش، صندل لژ دار یونیورسال، ساعت و عینک کومونو با طراحی خاص و فانتزی اشاره کرد. همچنین همراه کردن این ست با کیف قرمز چرمانی کامل و منحصر به فرد شده است.

ست پیشنهادی آیدا

استفاده از تدابیر خطی در لباسی که استفاده می کنیم به صورت هوشمندانه به ما کمک می کند تا بهتر دیده شویم. پیراهن عدنان با خطوط واگرا و رنگ سفید- سیاه آن قدر چشم گیر است که دیگر چشم غیر از خطوط آن چیز دیگری را نمی بیند و این دقیقا همان چیزی است که خانم ها به آن علاقه دارند. هماهنگ کردن پیراهن با کفش پاشنه بلند قرمز ایسته بوآیاکابی و ساعت اسپیریت نگین دار و گوشواره مروارید روکسی یک ست مهمانی جذاب و چشم نواز به وجود آورده است.

ست پیشنهادی انوشه

برای افرادی که به تیپ سر تا سیاه علاقه داند استفاده کردن از شال های رنگارنگ می تواند تا حد زیادی تنوع ایجاد کند. مانتو زیبو با لگینگ رامکات و کفش چنته سر تا پای شما را سیاه خواهد کرد که باعث بلند تر به نظر آمدن قد می شود. در کنار آن می توانید از شال تابستانی ماچو و کیف چرم مدیر استفاده کنید، حال که قرار بر افزودن رنگ به استایلتان است دستنبند مروارید ماجوریکا نیز انتخاب مناسبی است. جالب است بدانید که مروارید های ماجوریکا ارگانیک هستند و هسته آنها از شیشه ای بسیار خاص ساخته شده و لعاب روی هسته از املاح طبیعی دریا با ترکیب فلس ماهی است‏.‏

ست پیشنهادی بهار

انتخاب افراد تا حد زیادی بازتاب روحیه و شخصیت آن هاست. این ست توسط آرام ترین فرد تیم به شما معرفی می شود که امیدوارم برای مصرف کننده آن هم آرامش به همراه داشته باشد.  تاپ سرخپوستی بهبود با رنگ های لطیف به همراه شلوار آر ان اس، کفش سفید برتونیکس و کیف آبی سرشار از آرامش چرمانی یک ست لطیف و رومانتیک بوجود آورده است که همراهی آن با اکسسوری های میو، ساعت شیشه گلدار و گردنبند گل انرژی مثبت این ست را به حداکثر رسانده است.

ست پیشنهادی دنا

افراد متناسب و موزون با خیال راحت می توانند هر چیزی که دوست داشتند به تن کنند و خوش به حالشان که هیچ ممنوعیتی ندارند. استفاده از پارچه گلدار یکی از مواردی است که افراد دارای اضافه وزن باید حواسشان را جمع کنند و پیشنهاد می شود از پارچه های زمینه تیره و یا گل های ریز استفاده کنند. البته اگر هم دست بر قضا از پیراهن اورسی با زمینه سفید و گل های درشت خوشتان آمد با انتخاب اکسسوار خود می توانید تاثیر ازدیاد حجم آن را خنثی کرده و از همان چیزی که هستید لذت ببرید. با این پیراهن به کار بردن کفش پاشنه بلند و گوشواره آویز دار پیشنهاد داده می شود.

نظرات خود را با ما در میان بگذارید و در بهتر شدن مطالبت یاریمان کنید!

حس تجربه استفاده از محصول قبل از خرید

انتخاب و خرید محصول یکی از اصلی‌ترین زمینه‌های کاربردی تکنولوژی واقعیت افزوده است که هم‌اکنون اکثر شرکت‌ها و صنعت‌های متعددی به آن روی آوردند. برای مثال خودروسازان برای معرفی محصولات خود و همچنین شخصی‌سازی آن توسط مشتریان تنها یک کارت را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند. با دانلود برنامه و قرار دادن کارت در جلوی دوربین خودروی مورد نظر شما به‌صورت سه‌بعدی به نمایش درخواهد آمد. سپس می‌توان رنگ‌های مختلف خودرو و تک تک آپشن‌های آن را نیز مورد بررسی قرار داد و به راحتی نتیجه دلخواه را دریافت کرد. در ادامه می‌خواهیم سه شرکتی که بهترین استفاده را از تکنولوژی واقعیت افزوده کردند را به شما معرفی کنیم.

IKEA

بیش از ۷۰ سال است که شرکت سوئدی آیکیا IKEA در زمینه طراحی و تولید لوازم خانه و آشپزخانه، مبلمان منزل، تخت خواب، میز و همچنین لوازم برقی کوچک فعالیت می‌کند و با داشتن بیش از ۳۰۰ فروشگاه در سراسر جهان به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان این بازار تبدیل گشته  است. در سال ۲۰۱۳ این شرکت برنامه واقعیت افزوده خود را معرفی کرد. این برنامه دو مزیت اصلی دارد. در وهله اول مشتریان می‌توانند با اسکن کاتالوگ محصولات این شرکت تصویری سه‌بعدی و متحرک از ساختار محصول را مشاهده کنند. سپس با انتخاب محصولاتی نظیر میز، گلدان، چراغ‌قوه، مبلمان و بسیاری دیگر آن‌ها را در محیط واقعی خانه خود امتحان و در صورت سازگاری با دکوراسیون منزل آن را خریداری کنند. در این ویدیو می‌توانید نحوه عملکرد این تکنولوژی در کاتالوگ محصولات IKEA و در این ویدیو می‌توانید نحوه عملکرد آن در محیط خان خود را مشاهده کنید.

Converse

بی‌شک Converse یکی از محبوب‌ترین برندهای تولیدکننده کفش در سرتاسر جهان است. طراحی خاص و به یاد ماندنی محصولات این برند بسیاری را در سرتاسر جهان شیفته خود کرده است. این شرکت فعالیت تولیدی خود را در سال ۱۹۰۸ میلادی در ایالات‌متحده آغاز کرد و در سال ۱۹۲۱ میلادی با طراحی سری نام‌آشنای آل استار به شهرت جهانی رسید. همه ما حداقل یک بار محصولات آل استار را به پا کرده و یا آن‌ها را در ویترین مغازه‌های شهر دیده‌ایم. حال این شرکت برنامه واقعیت افزوده‌ای را طراحی کرده که در آن می‌توانید مدل‌های مختلف کفش را هنگامی که پوشیده‌اید مشاهده کرده و در صورت رضایت آن را به‌صورت آنلاین سفارش دهید. در این لینک می‌توانید نمایی اولیه از عملکرد این برنامه را مشاهده کنید.

Lego

شرکتی دانمارکی که در سال ۱۹۳۲ تأسیس شد و هم‌اکنون درآمد سالانه آن به رقم باورنکردنی ۵٫۶ میلیارد دلار می‌رسد. چندی نگذشت که محصولات این شرکت به یک سبک در اسب‌بازی‌ها تبدیل شد. سبکی که نه‌تنها کودکان بلکه نوجوانان و حتی بزرگ‌سالان را شیفته خود کرد. امروز شاهد عرضه فیلم، بازی، هنر و حتی مسابقات لگو در سرتاسر جهان هستیم که حجم علاقه‌مندان به آن باورنکردنی است. سری محصولات Advanced این شرکت یکی از پیچیده‌ترین و لذت‌بخش‌ترین اسباب‌بازی‌های این شرکت بوده که گاهش اوقات تعداد قطعات آن به بیش از سه هزار عدد می‌رسد. این شرکت در اقدامی مشابه IKEA از تکنولوژی واقعیت افزوده برای مشاهده نمونه‌های ساخته شده اسباب‌بازی‌های خود روی آورد. بدین ترتیب مشتری می‌تواند از طریق دوربین گوشی هوشمند و یا تبلت خود کاتالوگ محصولات لگو را در دنیای واقعی مشاهده کند. علاوه بر این شرکت لگو دوربین و نمایشگرهایی را در اسباب بازی فروشی‌های خود قرار داده که این فرآیند را برای مشتریان خود راحت‌تر می‌کند. کودکی که جعبه محصول را بر می‌دارد از محتویات داخل آن خبر نداشته و ذهنیتی در این رابطه ندارد. بنابراین می‌تواند جعبه محصول را در جلوی این نمایشگر که Digital Box دارد بگیرد و تصویری سه بعدی از نمونه ساخته شده اسب بازی را مشاهده کند. در این ویدیو می‌توانید نحوه عملکرد تکنولوژی واقعیت افزوده شرکت لگو را به خوبی کنید.

واقعیت افزوده در فروشگاه اینترنتی بامیلو

بامیلو درصدد ایجاد تجربه‌ای بی‌بدیل از واقعیت افزوده برای شما مشتریان عزیز است. تجربه‌ای که تا کنون مشابه آن در کشور ایران وجود نداشته و باعث می‌شود مشتریان انتخاب دقیق‌تر و مطمئن‌تری را داشته باشند. شما می‌توانید نمایی اولیه از نسخه‌ای که به مناسبت تولد بامیلو طراحی‌شده است را در این صفحه مشاهده کنید.

واقعیت مجازی از کجا شروع شد؟

کاربردهای این تکنولوژی به‌مراتب خارق‌العاده‌تر از چیزی است که می‌توانید تصور کنید. نخستین ایده خلق این تکنولوژی برخلاف چیزی که فکر می‌کنید برای امسال و سال گذشته نیست. بلکه در سال ۱۹۶۲ میلادی فیلم‌برداری به نام مورتون هیلیگ دستگاهی را به نام Sensorama اختراع کرد که در آن علاوه بر پخش فیلم، صدا و لرزش، بیننده حتی بوی متناسب با تصویر در حال پخش را نیز احساس می‌کرد. البته این دستگاه بسیار بزرگ بوده و هیچ‌گاه تولید انبوه نشد. اما نخستین استفاده کاربردی از تکنولوژی واقعیت افزوده را می‌توان در هواپیماهای جنگی مشاهده کرد. در جت‌های جنگی به دلیل بالا بودن سرعت جنگنده و همچنین حساس بودن موقعیت در هنگام درگیری با جنگنده‌های دشمن، خلبان‌ها باید در کمترین زمان ممکن تصمیم گرفته و عکس‌العمل مناسب را از خود نشان دهند. به همین دلیل نمی‌شود مدام درجه‌ها و ارتفاع‌سنج‌های قرار گرفته در کاکپیت را چک کنند. به همین منظور صفحه‌ای شیشه‌ای در راستان دید خلبان‌ها قرار گرفت که بسیاری از اطلاعات پروازی بر روی آن به نمایش در می‌آمدند.

چیزی نگذشت که شرکت‌های خودروسازی تصمیم گرفتند از این تکنولوژی در خودروهای شهری نیز استفاده کنند. نخستین شرکتی که به استفاده از این تکنولوژی روی آورد یکی از مطرح‌ترین خودروسازان آلمانی یعنی بی‌ام‌دبلیو بود. این تکنولوژی شرکت بی‌ام‌دبلیو که Head Up Display نام دارد در ابتدا سر و صدای بسیاری به پا کرد. در این تکنولوژی نوری به قسمتی از شیشه جلو که رو به روی راننده قرار دارد تابیده شده و بازتاب آن نور به چشم راننده می‌رسد. اطلاعات مختلفی نظیر محدودیت سرعت، سبقت ممنوع، علائم راهنمایی و رانندگی، قابلیت کنترل پیام‌ها و هشدارهای سیستم کمکی راننده نمایش داده می‌شوند. این تکنولوژی به گونه‌ای طراحی شده است که بدون پرت کردن حواس راننده اطلاعات مورد نیاز را در اختیار او قرار دهد. پروژکتور به گونه‌ای طراحی شده که اطلاعات را در فاصله ۲ تا ۳ متری چشمان راننده به نمایش در بیاورد. این نوع طراحی باعث می‌شود راننده به‌هیچ‌عنوان از مسیر و موانع موجود در آن غافل نشود.

واقعیت مجازی در دنیای کنونی چه جایگاهی دارد؟

از دیگر پیشتازان این باید به مرورگر Junaio اشاره‌کنیم. مرورگری که در آلمان و برای راهنمای توریست‌ها طراحی شد. کافی است مرورگر را باز کرده و دوربین گوشی را به سمت سازه‌های باستانی شهر بگیرید. بدین ترتیب تمامی اطلاعات و تاریخچه مربوط به آن اثر باستانی در تلفن همراه یا تبلت شما به نمایش در خواهد آمد. از آن بهتر امکان نمایش این اطلاعات به ده‌ها زبان زنده دنیا است. بدین ترتیب دیگر نیازی نیست به هنگام سفر نگران اجاره راهنمای تور و یا صرف هزینه اضافی باشید. این نوآوری Junaio باعث شد تا ایده‌ای جذاب‌تر به ذهن فعالان این حوزه برسد. در شهرهای بزرگ برخی از هتل‌ها نیز به این تکنولوژی روی آوردند. کافی است دوربین گوشی خود را به سمت ساختمان هتل بگیرید. اتاق‌های خالی با تمامی اطلاعات نظیر تعداد تخت‌ها، امکانات، چیدمان داخلی، منظره دید در اختیار شما قرار خواهد گرفت. تصور کنید در شهری نظیر اصفهان که هر یک از بناها بیشینه تاریخی چشمگیری دارند این آثار به چه راحتی می‌توانند به توریست‌های خارجی معرفی شوند. دیگر نیازی نیست نگران وجود مترجم بود و راه‌اندازی این تکنولوژی می‌تواند به جذب هرچه بیشتر و بهتر توریست و البته معرفی میراث بی‌بدیل شرکت به دنیا کمک کند.

واقعیت مجازی به کجا خواهد رفت؟

یکی از زمینه‌هایی که واقعیت مجازی در آن بسیار پتانسیل بالایی دارد آموزش در مدارس و دانشگاه‌ها است. می‌توان کتاب‌های درسی را به‌گونه‌ای طراحی کرد که از این تکنولوژی پشتیبانی کنند و دانش آموزان فرآیند یادگیری و آموزش را هرچه راحت‌تر و سریع‌تر کسب کنند. تصور کنید در درسی همانند تاریخ می‌توان ویدئوهای آموزشی بسیاری از اتفاق‌های مهم را در داخل کتاب گنجاند؛ و یا در درسی همانند علوم نحوه ساخت یک وسیله و یا پیاده‌سازی یک آزمایش به وسیله ویدیو مرحله به مرحله به دانش آموزش نشان داده می‌شود.

راهنمای نصب، تعویض یک قطعه و یا تعمیر وسایل از دیگر زمینه‌های پرکاربرد برای تکنولوژی واقعیت افزوده است. یکی از شرکت‌های پیشگام استفاده از این تکنولوژی شرکت میتسوبیشی است. این شرکت قبل از خرید و نصب پنل کولرهای گازی، تصویر آن را از طربق این تکنولوژی در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهد. کافی است دوربین گوشی و یا تبلت خود را به سمت قسمتی که علاقه داری کولر گازی در آن قسمت نصب شود بگیرید. با نمایش ابعاد واقعی پنل کولر گازی می‌توانید در برنامه واقعیت افزوده این شرکت به‌راحتی مناسب بودن یا نبودن آن برای محیط اتاق خود را ارزیابی کنید. پس از خرید برای نصب و راه‌اندازی کمپرسور و یا تعویض قطعه نیز این برنامه به کمک شما خواهد آمد. این برنامه مرحله به مرحله فرآیند را به شما نشان داده و دیگر نیازی نیست از تکنسین کمک گرفته و هزینه بیشتری را متحمل شوید. از دیگر نمونه های مشابه می توان به استفاده از این تکنولوژی برای مشاهده ابعاد واقعی محصول در مکان مورد نظر اشاره کرد. برای مثال سامسونگ برنامه ای را به نام AR Simulator طراحی کرد که با استفاده از آن می‌توان ابعاد واقعی تلویزیون را در محیط منزل مشاهده کرد.

واقعیت افزوده در صنعت طراحی توانسته به طراحان داخلی نیز کمک شایانی کند. طراحان می‌توانند تمامی ایده‌های خود را در محیط مجازی این برنامه پیاده‌سازی کرده و نتیجه کار را به‌صورت زنده مشاهده کنند. به‌راحتی رنگ دکوراسیون را با یک اشاره تغییر داده و سازگاری آن با محیط را ارزیابی کنند. به علاوه مشتریان نیز می‌توانند بهتر و سریع‌تر به سلیقه مدنظر خود دست پیدا کنند و هزینه تمام شده پروژه را به صورت زنده مشاهده کنند. بدین ترتیب درصد اشتباهات و تطابق کار اجرایی با سلیقه و بودجه مشتری به صفر خواهد رسید.

داشتن سلیقه و حوصله یکی از عواملی است که به خوش پوشی و تنوع تیپ بسیار کمک می کند. برای مثال در این متن می خواهیم بگوییم چطور از یک دستمال گردن استفاده های متنوع داشته باشیم.

دستمال گردن مانند بسیاری از پوشاک و اکسسوری دیگر چون کت شلوار، شلوار جین، بوت یا چکمه ی ساق بلند، کفش عروسکی و … اولین بار برای مد و لباس آقایان به وجود آمد که امروزه در مد و لباس بانوان نیز دیده می شود‏.‏ اوایل قرن نوزدهم در انگلستان و اروپا دستمال گردن به عنوان مشابه بازتر و غیر رسمی کراوات،  به صنعت مد و لباس وارد شد‏. در آن زمان‏ آقایان در کنار کراوات که مخصوص لباس های شب و رسمی بود، برای مناسبت های غیررسمی به همراهی انعطاف پذیر احتیاج داشتند و همین احساس نیاز باعث به وجود آمدن دستمال گردن با گره های متنوع شد. امروزه دستمال گردن های متنوع و رنگارنگ جایگاه مشخصی در دنیای مد پیدا کرده اند و خانم ها به همراه کت و شلوار، کت و دامن، تاپ و لباس های مجلسی از دستمال گردن استفاده می کنند‏.‏ جنس های نازک آن در فصل های پاییز و جنس های ضخیم تر آن در فصل زمستان انتخابی مناسب برای خوش سلیقه ها تلقی می شود‏.‏

برای بستن مدل های متنوع دستمال گردن، با یک دست حلقه انتهای دستمال گردن را بگیرید و با دست دیگر لبه ی دستمال گردن را از داخل آن رد کنید. بسته به این که می خواهید دستمال خود را چه مدلی ببندید میزان رد کردن پارچه را کنترل کنید. در نمونه پاپیونی شکل تنها نیمی از پارچه از سوراخ رد شده است، اما در نمونه کراواتی شکل همه پارچه از سوراخ عبور داده شده است. امید است با این توضیح موضوع را گرفته باشید و بتوانید دستمال خود را متنوع ببنید، اگر سوالی داشتید می توانید کامنت بگذارید و مطمین باشید که به همه پیغام ها جواب داده می شود.

همچنین علاوه بر این می توانید از دستمال گردن های رنگین در کنار کیف و ساعت خود استفاده کنید. جنس پارچه ای و انعطاف آن این اجازه را می دهد که براحتی دور مچ و یا دسته کیف پیچانده شود و با لباستان به خوبی ست شود.

با شنیدن واژۀ دوربین پرنده احتمالاً اولین تصویری که در ذهن شما نقش می‌بندد پهبادهای نظامی است که برای عکس‌برداری از مناطق استراتژیک استفاده می‌شوند؛ و یا شاید اسباب بازی‌های رادیو کنترلی که کنترل آن‌ها بسیار دشوار بوده و به هیچ عنوان کاربردی نیستند. خود را آماده کنید زیرا پس از خواندن این متن ذهنیت شما از عبارت «دوربین پرنده» به کلی تغییر خواهد کرد.

تا چند سال پیش دوربین‌ پرنده تنها ایده‌ای بود که در بازی‌ها و فیلم‌های علمی و تخیلی می‌توانستیم نمایی کلی از آن‌ها را مشاهده کنیم. اما اخیراً این ایده به واقعیت تبدیل شده و نمایشگاه CES سال ۲۰۱۵ مهر تأییدی بر این ادعا است. نمایشگاه CES معتبرترین نمایشگاه دنیای تکنولوژی است که هر ساله در اوایل ماه ژانویه در لاس وگاس آمریکا برگزار می‌شود. CES مخفف عبارت Costumer Electronics Show بوده و  آوردگاه دستاوردها و تکنولوژی‌هایی است که قرار است در آن سال عرضه شوند. سال ۲۰۱۵ میلادی نیز استثناء نبوده و این نمایشگاه از ششم تا نهم ژانویه با حضور بیش از ۱۴۰ هزار شرکت کننده برگزار شد. امسال سازندگان بیش‌تر انرژی و سرمایۀ خود را بر روی تکنولوژی گجت‌های پوشیدنی و همچنین دوربین‌های پرنده معطوف کردند که این رویکرد آن‌ها نوید سالی متفاوت را به ما می‌دهد. در این مقاله برآنیم که تکنولوژی دوربین‌های پرنده و محصولات عرضه شده در این زمینه را به شما معرفی کنیم.

۱- DJI

یکی از پیشگامان این تکنولوژی شرکت DJI است. این شرکت اولین محصول خود را در سال ۲۰۱۳ و با نام تجاری Phantom 1 عرضه کرد. محصولی که در واقع یک کوادکوپتر (بالگردی با چهار پروانه) بوده و در قالب تجهیزات جانبی به صورت جداگانه برای دوربین بسیار موفق GoPro عرضه شد. البته قدمت ساخت این نوع بالگردهای چهار پره به سالیان بسیار دور باز می‌گردد اما DJI اولین شرکتی بود که آن را به صورت رسمی عرضه کرده و در اختیار مردم سرتاسر جهان قرار داد.

مکانیزم ساخت این محصول بسیار ساده بوده و قابلیت‌های دوست داشتنی متعددی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. اصلی‌ترین ویژگی آن طراحی مینیمالیستیک آن می‌باشد که از هرگونه پیچیدگی به دور است. کنترل دستگاه تا جای ممکن ساده شده و به هیچ عنوان به کنترل‌های دیگر پهبادها شبیه نیست و در نگاه اول شاید اسباب بازی به نظر برسد. هدایت Phantom 1 به حدی ساده است که حتی در مرتبه اول می‌توان به راحتی کنترل آن را بدست گرفت. در زیر دستگاه چهار ردیف چراغ LED قرار گرفته است که دو ردیف به رنگ سبز و دو ردیف به رنگ قرمز هستند تا فرد هدایت کننده بتواند جهت حرکت آن را از فاصله دور نیز تشخیص دهد. پهباد Phantom 1 حتی در صورت وزش باد قابلیت تثبیت موقعیت مکانی خود را دارد تا کاربر بتواند در شرایط مختلف تصاویر ایده‌آل خود را ضبط کند، قابلیتی که به لطف موقعیت ماهواره‌ای یا همان جی‌پی‌اس میسر شده است. باتری Phantom 1 می‌تواند انرژی مورد نیاز برای پرواز مداوم بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه را تأمین کند و کنترل آن نیز برای روشن شدن به  ۴ باتری AA نیاز دارد. سقف سرعت Phantom 1 به ۱۰ متر بر ثانیه (۳۶ کیلومتر بر ساعت) می‌رسد که برای فیلم‌برداری از مسابقات نمی‌توان روی آن حساب چندانی باز کرد. بر روی این پهباد سیستمی تعبیه شده است که در صورت خارج شدن از محدوده و یا از دست رفتن کنترل آن، توانایی بازگشت به نقطۀ تعیین شده را دارد. این محصول تنها از دوربین‌های ساخت شرکت GoPro پشتیبانی کرده و نگه دارندۀ دوربین‌های دیگر همراه با  آن عرضه نمی‌شود.

اما نسل دوم این محصول که Phantom 2 نام دارد در اواخر سال ۲۰۱۳ و با هدف رفع برخی نواقصی که در Phantom 1 وجود داشت، عرضه شد. یکی از اصلی‌ترین تغییرات در این نسل پایه متحرک نگه‌دارنده دوربین است. پایه‌ای که می‌توان آن را از طریق کلید جدیدی که بر روی کنترل از راه دور تعبیه شده در جهات مختلف تنظیم کرد که این ویژگی قابلیت‌های فیلم‌برداری را به میزان چشمگیری افزایش داده است. در Phantom 2 ظرفیت باتری تا ۵۲۰۰ میلی آمپر افزایش یافت که این موضوع زمان پرواز آن را به ۲۵ دقیقه رسانده است. این باتری لیتیوم پلیمری DJI Intelligent Battery نام داشته و علی رغم افزایش ظرفیت، قیمت آن به مراتب بالاتر از باتری Phantom 1 است که نکته‌ای بسیار منفی به شمار می‌رود. شما می‌توانید باتری نسل اول این محصول را با پرداخت پولی حدود ۲۰ دلار خریداری کنید، این در حالی است که قیمت باتری Phantom 2 به ۱۳۰ دلار می‌رسد. با این حساب خرید ۶ باتری مجزا برای Phantom 1 به مراتب به صرفه‌تر بوده و در کل زمان شارژ بیشتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. مهندسان شرکت DJI توانستند سرعت نسل دوم این محصول را تا ۱۵ متر بر ثانیه (۵۴ کیلومتر بر ساعت) افزایش دهند تا کارایی آن در شرایط مختلف فیلم‌برداری  افزایش یابد.  امکان نمایش زنده تصویر توسط سیستم iOSD بر روی آی‌پد و یا آیفون و قابلیت تعیین کردن مسیر فیلم‌برداری از دیگر نوآوری‌های شرکت DJI در این نسل بود.

نسل سوم کوادکوپترهای شرکت DJI با نام Phantom 2 Vision و با هدف  فراهم کردن تجربه‌ای لذت بخش تر و حرفه‌ای تر از فیلم‌برداری طراحی و عرضه شد. این نسل برای افرادی که به دوربین‌های GoPro علاقه‌ای نداشته و یا قابلیت‌های آن را محدود می‌بینند بسیار مناسب است. Vision خود به دوربینی ۱۴ مگاپیکسلی با سنسور CMOS مجهز شده که نمی‌توان آن را از دستگاه جدا کرد. این دوربین برای شرایط خاص تصویربرداری بسیار مناسب‌تر از GoPro بوده و قابلیت فیلم‌برداری تمام HD یا p1080 را با سرعت‌های ۳۰ و ۶۰ فریم بر ثانیه دارد. از دیگر برجستگی‌های این دوربین عکس‌برداری با فرمت RAW می‌باشد. این دوربین به پردازنده‌ای بسیار قدرتمندتر مجهز شده که فرآیند پردازش تصاویر را سریع‌تر و بهتر انجام داده و پس از آن به کارت حافظۀ microSD با ظرفیت ۴ گیگابایت انتقال می‌دهد.

این نسل به همراه نرم افزاری برای گوشی‌های اندرویدی و آی‌او‌اس شما عرضه می‌شود. این نرم افزار بسیار کاربردی بوده و فرآیند کنترل و تصویربرداری را به مراتب راحت‌تر کرده است. این نرم افزار در درجه اول تصویری زنده از آنچه که دوربین Vision می‌بیند را به تلفن همراه هوشمند شما مخابره می‌کند. نمایش اطلاعاتی نظیر میزان شارژ دستگاه، میزان شارژ کنترل از راه دور، ظرفیت کارت حافظه، قدرت سیگنال، سرعت، و ارتفاع کوادکوپتر از دیگر مزیت‌های این برنامه است. شما می‌توانید زاویه عمودی دوربین را نیز توسط این برنامه کنترل کنید.

لنز این دوربین ۴۶ میلی‌متری است بنابراین می‌توان تعداد زیادی از فیلترهای موجود در بازار را بر روی آن نصب کرد. عکس‌برداری پانوراما و اصلاح موج‌های ایجاد شده بر روی تصویر توسط نرم افزار Adobe از دیگر قابلیت‌های این دوربین هستند. در این نسل دیگر نیازی نیست تصاویر و فیلم‌های خود را با کابل به لپ تاپ انتقال دهید زیرا آن‌ها از طریق وای- فای در تلفن همراه شما ذخیره می‌شوند. سرعت و میزان نگهداری شارژ Phantom Vision نیز همانند Phantom 2 بوده و تغییری در آن ایجاد نشده است.

روی هم رفته سیر پیشرفت محصولات شرکت DJI با نسل سوم کوادکوپترهای Phantom یعنی Vision رشد چشمگیری داشته که نقش پر رنگ نرم افزار DJI VISION عرضه شده برای تلفن همراه را نمی‌توان نادیده رفت. با عرضه Phantom 2 Vision بود که عبارت دوربین پرنده رنگ و معنا گرفت.

پس از این شرکت DJI کوادکوپتری جدید به نام Phantom 2 Vision+ را برای افرادی که به کیفیت بالاتری نیاز دارند عرضه کرد. این نسخه بسیار مشابه Vision بوده و تفاوت‌های آن به کیفیت دوربین و قابلیت‌های پایه نگه دارندۀ آن محدود می‌شود. پایۀ نگه‌دارنده‌ای که در Vision+ تا ۱۳۰ درجه تغییر زاویه داشته و می‌تواند با زاویه‌ای ۹۰ درجه از سطح زمین نیز تصویر برداری کند که نتیجه آن تصاویری بسیار زیبا و دوست داشتنی است.

و اما نسل آخر کوادکوپترهای شرکت DJI که Inspire 1 نام دارد توانست در نمایشگاه CES سال ۲۰۱۵ سر و صدای بسیاری به پا کند. Inspire 1 نمادی از تکامل در طراحی و تکنولوژی است. دستاوردی که شرکت DJI چندین سال بر روی آن کار کرده و در یک شب آن را بدست نیاورده است. دوربین پرندۀ Inspire 1 را می‌توان انقلابی در محصولات شرکت DJI تلقی کرد. در این دستگاه تمامی مرزها و چارچوب‌هایی که تا کنون ما از شرکت DJI می‌شناختیم شکسته شده و شاهد عرضه محصولی کاملاً جدید از نظر طراحی، مکانیزم پرواز و قابلیت‌های تصویر برداری هستیم.

همان‌طور که مشخص است ظاهر Inspire 1 به هیچ یک از محصولات نسل‌های گذشته شرکت DJI شباهتی ندارد. این محصول طراحی به مراتب ارگونومیک تری نسبت به گذشته داشته و بازوهای آن از آلیاژ سبک و بسیار مقاوم فیبرکربن ساخته شده‌اند. از بدنه Inspire 1 دو بازوی اصلی خارج شده که متحرک بوده و توانایی حرکت به سمت بالا یا پایین را دارند. این مکانیزم قابلیت‌های پروازی بهتری را به آن داده است. طراحی پایه نگه‌دارنده دوربین نیز تغییر کرده و هم اکنون امکان فیلم‌برداری ۳۶۰ درجه در هر سه محور و بدون هیچ محدودیتی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. دوربین نصب شده بر روی Inspire 1 نیز به خودی خود دستاوردی بزرگ به شمار می‌رود. این دوربین به سنسوری ۱۲ مگاپیکسلی مجهز شده و توانایی فیلم‌برداری با کیفیت فوق‌العادۀ ۴K را نیز دارد. تصاویر گرفته شده توسط این دوربین در بالاترین کیفیت رزولوشنی معادل ۳۰۰۰×۴۰۰۰ پیکسل دارند. حداکثر ایزو ۳۲۰۰ در حالت فیلم‌برداری و ۱۶۰۰ در حالت عکس‌برداری از دیگر قابلیت‌های این دوربین است. لنز این دوربین از ۹ لایه مختلف ساخته شده که در پس آن‌ها سنسور قدرتمند شرکت سونی به نام EXMOR وظیفه تصویر برداری را به دوش می‌کشد. فیلم‌برداری با کیفیت ۴K سرعتی معادل ۳۰ فریم بر ثانیه و با کیفیت p1080 و همچنین p720 سرعتی معادل ۶۰ فریم بر ثانیه دارد. قابلیت عکس‌برداری پانوراما، عکس‌برداری پیاپی، فیلم‌برداری تایم لپس و قرار دادن فیلتر اصلاح نور از دیگر امکانات این دوربین پیشرفته است. به منظور ذخیره اطلاعات بر روی Inspire 1 درگاه کارت حافظۀ microSD تعبیه شده است که قابلیت پشتیبانی تا سقف ۶۴ گیگابایت را دارد. تصاویر نیز قابلیت ذخیره سازی با فرمت RAW را دارند که این موضوع ویرایش‌های آتی را بسیار ساده‌تر و گسترده‌تر کرده است.

به منظور استفاده کامل از تمامی قابلیت‌های Inspire 1 برنامه جدید نیز طراحی شده است. برنامه‌ای که از قابلیت کنترل دستی دستگاه گرفته تا پرواز و نشستن خودکار را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. هم اکنون قابلیت اتصال دو کنترل از راه دور به Inspire 1 نیز اضافه شده است. گاهی اوقات شرایط به گونه‌ای است که کنترل دستگاه به خودی خود کار دشواری است و کاربر نمی‌تواند به خوبی از سوژه مورد نظر تصویر برداری کند. به همین دلیل می‌توان دو کنترل از راه دور را به کار گرفت که یکی برای کنترل کوادکوپتر و دیگری برای کنترل دوربین استفاده می‌شود.

از دیگر نوآوری‌های Inspire 1 قابلیت تثبیت موقعیت مکانی در محیط‌های بسته و شرایطی است که به GPS دسترسی ندارد. در این صورت Inspire 1 توسط سنسور تصویری و دو سنسور صوتی سونار که در زیر آن قرار داده شده از برخورد با موانع دوری کرده و در سر جای خود باقی می‌ماند.

مغز متفکر  Inspire 1 پردازشگری است به نام IMU که در داخل آن شش حسگر ژیروسکوپ و یک شتاب سنج جای داده شده‌اند. این حسگرها تمامی حرکات کوادکوپتر و پایه دوربین را تحت کنترل داشته و همواره با سیستم موقعیت یاب مکانی و دیگر قسمت‌های Inspire 1 در ارتباط است. یکی از این قسمت‌ها ESCS نام دارد. چیپ ESCS وظیفه برقراری ارتباط بین کنترل از راه دور، کنترل کوادکوپتر و چهار موتور را بر عهده دارد. این قطعه است که میزان تقسیم انرژی بین هر یک از موتورها را به صورت جداگانه تنظیم می‌کند. روی هم رفته بدون شک Inspire 1 را می‌توان یکی از کامل‌ترین دوربین‌های پرنده ساخته شده تا به اکنون دانست.

۲- Air Dog

سگ هوایی یا همان Air Dog یکی از شگفتی‌های نمایشگاه CES سال ۲۰۱۵ بود. محصولی که توانست جایزه بهترین پهباد و همچنین بهترین محصول معرفی شده در این نمایشگاه را از آن خود کند. البته برخی این محصول را یک ربات میدانند تا پهباد زیرا بسیار هوشمند بوده و برخلاف دیگر کوادکوپترها انسان در کنترل آن نقش چندانی ندارد. این وسیله به خودی خود تمامی مسئولیت پرواز را بر عهده گرفته و شما تنها از طریق منوی تنظیمات دستوراتی مبنی بر شرایط فیلم‌برداری نظیر زاویه، ارتفاع و غیره را به آن می‌دهید. پس دیگر نیازی نیست برای فیلم‌برداری از لحظات جذاب خود یک فیلم‌بردار و یک فرد کنترل کننده را استخدام کنید. AirDog در واقع سیگنال‌های یک ردیاب قابل برنامه ریزی به نام AirLeash را دنبال می‌کند. شما می‌توانید AirLeash را به دور دست با تجهیزات خود نظیر کلاه ایمنی متصل کرده و سپس حرکت کنید. البته در حال ابعاد AirLeash مقداری بزرگ بوده و تولید  کنندگان قول داده‌اند که در نسخه نهایی که به دست مشتریان می‌رسد ابعاد آن نصف شود که حتی قابلیت اتصال به عینک‌های اسکی نیز به آن اضافه می‌شود. AirLeash ضدآب و ضدضربه بوده و محدودی سیستم بیسیم آن بسیار وسیعی است. این پروژه در ابتدا یک ایده بود که نهایتاً به لطف سایت kickstarter و پشتیبانی مردم به واقعیت تبدیل شد.

kickstarter وب سایتی است که مقر اصلی آن در ایالات متحده آمریکا واقع شده و با هدف واقعیت بخشیدن و عملی کردن نوآوری‌ها و پروژه‌های خلاقانه سرتاسر جهان فعالیت خود را آغاز کرد. این سایت به خودی خود نقشی در تأمین بودجه نداشته و تنها پروژه‌هایی که دارای پتانسیل عملی شدن هستند را معرفی می‌کند. سپس هر فرد می‌تواند به اندازۀ خود در تأمین بودجه پروژه سهیم باشد و مقداری پول را به آن اختصاص دهد. ایده این سایت تا کنون باعث عملی شدن بیش از ۲۰۰ هزار پروژه شده که در کل بودجه‌ای بیش از ۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار به آن‌ها اختصاص داده شده است. نهایتاً با حمایت ۱۳۵۷ نفر پروژه AirDog با بودجه‌ای حدود ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار در ژوئن ۲۰۱۴ کلید خورد. این پروژه توسط شرکت صنایع هوا فضای Helico و توسط گروهی بزرگ از متخصصی مختلف اجرایی شد. گروهی از مهندسین هوا فضا، کامپیوتر، نرم افزار، طراحان و برنامه نویسان اندروید و آی او اس در این پروژه دخیل بودند.

AirDog پهبادی خودکار است که سوژه مورد نظر را دنبال کرده و از آن فیلم‌برداری می‌کند. کافی است گیرنده را به دور مچ دست یا کلاه ایمنی خود بسته و حرکت کنید. در این هنگام AirDog به صورت خودکار از زمینه بلند شده و به دنبال شما راه میفتد. حرکات خودکار AirDog به همین سادگی‌ها نبوده و در داخل آن تعداد زیادی سنسورهای مختلف قرار گرفته است. سنسورهایی نظیر شتاب سنج، ژیروسکوپ، فشار سنج، مغناطیس سنج، سونار (فرستنده و گیرنده امواج صوتی)، موقعیت یاب مکانی (GPS) و همچنین چیپست IMU که ارتباط بین تمامی آن‌ها را کنترل می‌کند.

مخاطبان اصلی AirDog ورزشکارانی هستند که از دوربین GoPro استفاده می‌کنند و تا کنون در نصب دوربین و نوع فیلم‌برداری از لحظات هیجان انگیز خود لذت واقعی را تجربه نکردند. اما هم اکنون به لطف AirDog فیلم‌برداری در شرایط دشوار وارد عرصه جدیدی شده و به هیچ عنوان در عملکرد فرد ورزشکار خللی ایجاد نمی‌کند. یکی از مزیت‌های بسیار بزرگ این کوادکوپتر قابلیت جمع شدن بازوهای آن است که حمل آن را بسیار راحت‌تر کرده است. پس جمع کردن چهار بازو، AirDog را می‌توان داخل یک کوله پشتی متوسط نیز جای داد.

این محصول تنها برای دوربین‌های GoPro عرضه نشده و کاربران دوربین‌های Action Cam سونی نیز می‌توانند از آن بهره ببرند. البته لازم به ذکر است که قابلیت‌های GoPro بر روی این کوادکوپتر به مراتب بیشتر از دوربین سونی است. باد و باران، سرما و گرما و حتی ضربه‌های معمولی بر روی AirDog تأثیر گذار نبوده و هر کجا که بروید به دنبال شما خواهد آمد. Airdog در واقع AirLeash یا همان دستگاهی که به دور مچ خود می‌بندید را دنبال می‌کند. به همراه این محصول نرم افزاری برای گوشی‌های اندرویدی و آی‌او‌اس عرضه می‌شود که تنظیمات و اطلاعات گسترده‌ای را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. این اطلاعات تنها به میزان شارژ باتری، سیگنال وای- فای، سرعت و ارتفاع AirDog محدود نشده و اطلاعاتی نظیر نوع فعالیت و شرایط جسمانی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. با نصب نرم افزار GoPro می‌توانید تصویربرداری AirDog را به صورت زنده بر روی گوشی یا تبلت خود تماشا کنید.

برای AirDog شش برنامه پروازی مختلف به صورت پیش فرض تعریف شده است که از طریق AirLeash می‌توان آن‌ها انتخاب کرد. حالت Auto-Follow تقریباً برای هر نوع ورزشی مناسب بوده و با حفظ فاصله و ارتفاع از سوژه پا به پا او را دنبال خواهد کرد. در این حالت AirDog تا سقف سرعت ۶۵ کیلومتر بر ساعت توانایی حرکت به دنبال سوژه را دارد. حالت بعدی Relative Position Follow نام دارد. در این حالت شما میزان ارتفاع و فاصله از سوژه را تعیین کرده و سپس به دوربین دستور می‌دهید در کدام جهت سوژه قرار گیرد. برای مثال در ارتفاع ۴ متری از سوژه ۱۰ متر فاصله داشته باشد و در ضلع شرقی آن قرار گیرد. در این حالت اگر سوژه مسیر خود را تغییر دهد، AirDog نیز از همان زاویه و فاصله قبلی فیلم‌برداری را ادامه می‌دهد. این حالت برای ورزش‌هایی نظیر موج سواری، اسکی روی آب و دیگر ورزش‌های مشابه بسیار مناسب است. حالت بعدی Follow Track نام داشته و یکی از ایمن‌ترین و دوست داشتی‌ترین حالت‌ها برای AirDog است. در این حالت کافی است با AirLeash یک‌بار مسیری مشخص را طی کنید سپس AirDog در ادامه فقط مسیر مشخص شده را به صورت مداوم طی خواهد کرد. در این حالت تنظیمات گسترده‌ای برای نحوه فیلم‌برداری از سوژه نیز وجود دارد که نتیجه آن می‌تواند کاربر را بسیار شگفت زده کند. حالت چهارم Hover and Aim نام دارد. در این حالت AirDog ثابت بوده و تنها در جهت AirLesh می‌چرخد. این حالت در صورت نبود فضای کافی نظیر زمین اسکیت و یا مواقعی که دور بودن دستگاه از ورزشکار بسیار مهم است همانند بانجی جامپینگ کاربری خواهد بود. در حالت پنجم یعنی Circle دستگاه شما در محورهای دایره شکل به دور AirLeash می‌چرخد. حالت آخر ساده‌ترین حالت ممکن است که Look Down نام داشته و در عین حال پتانسیل بالایی برای ایجاد تصاویری خارق‌العاده از زاویه بالای سوژه دارد. در این حال شما وضعیت AirDog را تثبیت کرده و از جای خود تکان نخواهد خورد.

روی  هم رفته AirDog را می‌توان یکی از پیشرفته‌ترین و کاربردی‌ترین دوربین‌های پرنده ساخته شده تا به امروز دانست. دوربین پرنده‌ای که ما آن را برای ورزشکاران مناسب میدانیم و برای عکس‌برداری سلفی یا تفریحات خانوادگی چندان مناسب نیست. AirDog هم اکنون در حال پیش فروش بوده و قرار است در نوامبر ۲۰۱۵ به مشتریان تحویل داده شود.

۳- Zano

یکی از کاربردی‌ترین دوربین‌های پرنده برای عموم مردم Zano نام دارد. دوربینی بسیار کوچک که اندازه کف دست بوده  و آنقدر باهوش است که خود مسئولیت پرواز را به عهده می‌گیرد. این دوربین هیچ کنترل از راه دوری نداشته و تنها بواسطۀ برنامه‌ای که بر روی گوشی خود نصب می‌کنید کنترل می‌شود. Zano نیز از دیگر پروژه‌هایی است که به لطف سایت Kickstarter به حقیقت پیوسته است. اگر ۱۲ هزار حامی مالی و بودجه‌ای معادل ۲ میلیون و ۳۳۵ هزار یورو نبود، ایده Zano هیچ‌گاه عملی نمی‌شد.

ربات Zano با هدف فراهم آوردن تجربه‌ای لذت بخش و راحت برای تصویربرداری از لحظات شیرین زندگی طراحی و ساخته شد. یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌هایی که طراحان این دستگاه بر آن پای فشاری می‌کردند قابلیت حمل آسان و مناسب بودن آن برای تمام مردم است نه فقط عده‌ای ورزشکار.

به محض باز کردن جعبه Zano شما می‌توانید عکس‌برداری و فیلم‌برداری را آغاز کنید. کار با Zano به هیچ نوع آموزش یا تجربه قبلی احتیاج نداشته و همانند آب خوردن است. سنسورهای متعددی همواره با یکدیگر در ارتباط بوده و شرایط را کنترل می‌کنند تا Zano دقیقاً به محل مورد نظر پرواز کرده، موقعیت مکانی خود را تثبیت کند و پس از عکس‌برداری یا فیلم‌برداری به سوی شما بازگردد. سنسورهایی نظیر سونار (فرستنده امواج صوتی که سیستمی مشابه رادار زیردریایی‌ها دارد) و فشارسنج هوا که برای کنترل ارتفاع دستگاه به کار می‌روند. تمامی این مراحل به جز دستور عکس‌برداری و یا شروع فیلم‌برداری را خود Zano انجام می‌دهد.

البته بر روی این دستگاه حالت Free Flight نیز تعبیه شده است که در آن کاربر می‌تواند به واسطه کلیدهایی که بر روی صفحه نمایش گوشی نمایان می‌شود، کنترل Zano را خود بر عهده بگیرد. این ویژگی علاوه بر باز گذاشتن دست کاربر برای تصویربرداری‌های متفاوت می‌تواند در اوقات فراغت سرگرم کننده نیز باشد.

Zano از طریق سیستم وای- فای با گوشی در ارتباط بوده و اگر احساس کند بیش از حد از شما دور شده و در حال خارج از محدوده پوشش سیستم وایرلس است به صورت خودکار به محل شروع پرواز باز می‌گردد. در صورت به اتمام رسیدن شارژ باتری نیز Zano قبل از خاموش شدن به سمت شما پرواز کرده و فرود می‌آید تا از سقوط آن به زمین و خسارات احتمالی جلوگیری شود.

در حالت پرواز Follow Me شما فاصله خود از Zano را مشخص کرده و سپس حرکت می‌کنید، در این هنگام Zano نیز قدم به قدم تا سقف سرعت ۴۰ کیلومتر بر ساعت به دنبال شما خواهد آمد. به لطف سنسورهای هوشمندی که بر روی آن تعبیه شده احتمال برخورد آن با موانع موجود تقریباً صفر بوده و آن به صورت خودکار از موانع دوری می‌کند. در منوی گوشی دو نوار تنظیم وجود دارد که با یکی می‌توان ارتفاع زانو را تنظیم کرد و دیگری دیدی ۳۶۰ درجه‌ای را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

از دیگر قابلیت‌های Zano می‌توان به تثبیت کننده دیجیتالی تصویر، وزن سبک، مقاومت بالای بدنه، امکان به اشتراک گذاری مستقیم در شبکه‌های اجتماعی، ایمن بودن آن (دوری از موانع و همچنین قابلیت بازگشت به گوشی شما در صورت بروز هرگونه مشکل و قطعی ارتباط) و همچنین امکان کنترل دستی آن اشاره کرد.

باتری Zano نیز می‌توان به راحتی جدا و تعویض کرد. به همین دلیل شما می‌توانید چندین باتری را با خود حمل کرده و در صورت به اتمام رسیدن شارژ ۱۵ دقیقه دیگر زمان بخرید. هر باتری دارای ظرفیتی معادل ۴۰۰ میلی آمپر و قیمت آن فقط ۱۰ یورو (حدود ۱۵ دلار) است. علاوه بر این شرکت Zano یک بانک شارژ ۲۲۰۰ میلی آمپری را به صورت جداگانه عرضه می‌کند که قیمتی معادل ۳۰ یورو (۴۵ دلار) داشته و با آن می‌توان تا ۵ بار Zano را شارژ کرد. شارژ Zani از طریق پورت microUSB است و پیدا کردن شارژر آن به هیچ عنوان کار سختی نخواهد بود. تصاویر و فیلم‌های گرفته شده علاوه بر انتقال به گوشی شما قابلیت ذخیره شدن بر روی کارت حافظه microSD را نیز دارند.

دوربین نصب شده بر روی Zano ثابت بوده و کیفیتی معادل ۵ مگاپیکسل دارد. این دوربین به هیچ عنوان ضعیف نبوده و نباید آن را دست کم گرفت. امکان فیلم‌برداری با کیفیت p1080 یا همان HD نیز مهر تأییدی بر این ادعا است. در زیر دوربین صفحه‌ای ۸×۸ از چراغ‌های LED رنگی تعبیه شده که علی رغم نور دهی در شرایط نوری نامناسب و استفاده به عنوان فلاش توانایی نمایش اطلاعات و انیمیشن‌هایی نظیر تایمر را نیز دارد.

شرکت Zano هم اکنون این دستگاه را با قیمتی حدود۳۰۰ دلار پیش فروش می‌کند و قرار است در جولای ۲۰۱۵ سفارش‌ها را به مشتریان تحویل دهد. قابلیت‌های Zano به هیچ عنوان محدود نبوده و طراحان آن قول داده‌اند برای آن آپدیت‌های مختلفی نیز عرضه کنند. با خرید هر دستگاه ۱۲ ماه امکان آپدیت رایگان این محصول در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.

شرکت Zano اعلام کرده است در آینده‌ای نزدیک این دوربین به قابلیت عکس‌برداری پانورامای ۱۸۰ و ۳۶۰ درجه‌ای، فیلترهای نرم افزاری مختلف، تشخیص صورت، کنترل هم‌زمان چند Zano توسط یک گوشی، برنامه نویسی صفحه ۸×۸ LED و استفاده از پتانسیل‌های آن برای ایجاد انیمیشن‌های زیبا نیز مجهز خواهد شد که هیچ یک از این‌ها به تعویض سخت افزار گوشی نیازی نداشته و تنها کافی است Zano را به رایانه متصل کنید.

روی هم رفته  Zano یکی از کاربردی‌ترین دوربین‌های پرنده‌ای است که تا به امروز معرفی شده. قیمت مناسب، ابعاد کوچک، پرواز خودکار و امکانات متعدد دیگر باعث شده که شانس همه گیر شدن آن از دیگر رقبا به مراتب بیشتر باشد. به نظر می‌رسد در آینده‌ای بسیار نزدیک Zano جایگزین مونوپادهای امروز شود.

۴-  Nixie

Nixie دوربین انعطاف‌پذیر پرنده‌ای است که به دور مچ دست کاربر متصل شده و با یک اشاره شروع به پرواز می‌کند. پروژه Nixie زمانی استارت خورد که شرکت اینتل رقابتی به نام «Make it Wearable» را برای ساخت گجت پوشیدنی خاص به راه انداخت. در این رقابت ۵۰۰ گروه مختلف شرکت کردند که در میان تمامی آن‌ها ایده Nixie انتخاب شده و با بودجه‌ای ۵۰۰ هزار دلاری کار خود را برای به واقعیت تبدیل شدن آغاز کرد. هدف آن‌ها طراحی و ساخت نسلی جدید و بی بدیل از دوربین‌های پرنده است که اصلی‌ترین ویژگی آن‌ها حمل آسان بوده و سختی تصویربرداری با دوربین‌های کنونی را نداشته باشد. سازندگان اصلی این دوربین زوجی جوان هستند که جلنا و کریستوف نام دارند. ایده ساخت Nixie اولین بار زمانی به ذهن این دو نفر خطور کرد که علی رغم علاقه بسیار زیاد نتوانستند از اولین قدم‌های دختر کوچولوی خود فیلم‌برداری کنند.

دوربین Nixie همانند یک دستبند به دور مچ کاربر متصل شده و وزن ۴۵ گرمی آن حتی از یک ساعت مچی سبک‌تر است. قابلیت عکس‌برداری و فیلم‌برداری یا کیفیت HD از برجستگی‌های این دوربین می‌باشد که به لطف پردازشگر بسیار قدرتمند شرکت اینتل یعنی ادیسون محقق شده است. Nixie نیز خود از عهده پرواز برآمده و نیازی به کنترل ندارد. این دستگاه به تلفن همراه هوشمند کاربر متصل می‌شود و کاربر نیز تنها تنظیمات مختلف برنامه پروازی آن را کنترل می‌کند.

یکی از اصلی‌ترین مخاطبان این دوربین صخره‌نوردها هستند که به دلیل سختی شرایط به هیچ عنوان نمی‌توانند به تنهایی از صعود خود تصویربرداری کنند. برای این دوربین چهار حالت به صورت پیش فرض تعریف شده است. در حالت Boomerang همان‌طور که از نامش پیداست دوربین از دستان کاربر جدا شده، پس از رسیدن به فاصله مطلوب از او عکس‌برداری کرده و سپس به دور دستان او باز می‌گردد. حالت دوم پانوراما بوده که تصاویری ۳۶۰ درجه را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. حالت سوم Follow me  نام داشته و همانند دیدی سوم شخص به دنبال سوژه راه افتاده و از آن فیلم‌برداری می‌کند. حالت آخر Hover نام دارد که برای عکس‌برداری مناسب بوده و کنترل Nixie تا حدودی به دست کاربر سپرده می‌شود.

هنوز فرآیند ساخت Nixie به تمام نرسیده اما نمونه‌های بسیاری از این دوربین ساخته شده که ویدیوهای آن را می‌توان در فضای مجازی و سایت یوتیوب مشاهده کرد. هم اکنون چارچوب اصلی دوربین و قابلیت‌های پروازی آن شکل گرفته و پروژه در مرحله آخر یعنی طراحی بدنه‌ای مناسب و مقاوم قرار گرفته است. امیدواریم هرچه زودتر این پروژه به اتمام رسیده و شاهد عرضه Nixie در بازارها باشیم. بدون شک به حقیقت پیوست این ایده انقلابی بزرگ در عرصه‌های مختلف از تصویربرداری گرفته تا گجت‌های پوشیدنی به پا خواهد کرد.

در دنیای پزشکی دقت همواره حرف اول را میزند. پزشکان سال‌ها به تحصیلات سخت و فشرده پرداخته و پس از فارغ‌التحصیلی نیز سال‌های متمادی به کارآموزی می‌پردازند تا بتوانند به یک جراح حاذق تبدیل شوند. دلیل این همه آموزش‌های سخت‌گیرانه چیزی نیست جز جان انسان‌ها. موضوعی که در صورت اشتباهی ساده به‌هیچ‌عنوان برگشت‌پذیر نخواهد بود و نمی‌توان برای آن قیمتی تعیین کرد. اما باوجود تمامی این سخت‌گیری‌ها مشاهده می‌کنیم که اشتباهاتی نیز صورت می‌گیرد. تشخیص نادرست، تجویز اشتباه یک داروی ساده، تزریق نامناسب و حساسیت‌ها می‌توانند مشکل فرد بیمار را وخیم‌تر کنند و حتی باعث مرگ او شوند.

حال می‌خواهیم به بزرگ‌ترین و نابخشودنی‌ترین اشتباهات پزشکی در طول تاریخ بپردازیم. اشتباهاتی که باعث مرگ فرد بیمار شده و یا مسیر زندگی آن‌ها را به‌کلی تغییر داد.

پیوند قلب و شش اشتباه

یکی از ناراحت‌کننده‌ترین اشتباهات پزشکی تاریخ به دختری ۱۷ ساله به نام جسیکا مربوط می‌شود. این دختر مکزیکی به بیماری بسیار نادری دچار شده و قلب، ریه و شش‌های آن در حال از بین رفتن بودند. مشکل زمانی به اوج خود رسید که هیچ پزشکی در مکزیک توانایی درمان و جراحی آن را نداشت. به همین دلیل خانواده جسیکا کاری را کردند که هر خانواده دیگری برای فرزند خود انجام خواهد داد. آن‌ها برای درمان دختر خود به هر دری زدند اما به دلیل وضع مالی نامناسب نتوانستند هزینه‌های مورد نیاز را تأمین کنند. به همین دلیل دختر خود را به صورت غیرقانونی به ایالات‌متحده آمریکا منتقل کرده و در آنجا کمپینی را برای تأمین هزینه‌های درمان او به راه انداختند. پس از سه سال تلاش مداوم خانواده و کمک‌های مردمی سرانجام جسیکا برای پیوند قلب و ریه به اتاق جراحی فرستاده شد. پس از اتمام موفقیت جراحی بود که پزشکان تماس تلفنی را از سوی آزمایشگاه دریافت می‌کنند. طبق این تماس تلفنی و در اشتباهی باورنکردنی قلب و ریه پیوندی دارای گروه خونی A مثبت بودند و این در حالی بود که گروه خونی جسیکا O منفی بود. چند لحظه پس از اتمام جراحی بود که بدن جسیکا اعضای اهدایی را پس زد و وارد حالت وخیمی شد. جراحان به‌سرعت وارد عمل شده و قلب و ریه‌ای با گروه خونی O منفی را به جسیکا پیوند زدند. اما در همین مدت جسیکا به کما رفته و مغز آن دچار آسیب شدیدی شد. چند روز پس از پیوند دوم جسیکا از دنیا رفت. بیمارستان به دلیل اشتباه رخ‌داده متحمل جریمه‌ای سنگین شد اما هیچ‌کدام از رقم جریمه حرفی نزدند.

بیماری که پایش به اشتباه قطع شد

این حادثه را می‌توان مشهورترین اشتباه پزشکی دنیا نام برد که تا روزها تیتر اول خبرهای سراسر دنیا بود. اتفاقی بسیار نادر و تعجب‌آور که در آن پای سالم بیمار به اشتباه به‌طور کامل قطع شد. آقای ویلی کینگ بیماری ۵۲ ساله ساکن فلوریدا بود که در سال ۱۹۹۵ میلادی به دلیل عارضه‌ای نادر در پای چپ خود به دکتر مراجعه کرد. پس از معاینه و آزمایش‌های متعدد راهی برای پزشکان باقی نمانده بود جز قطع پای بیمار. تصور کنید آقای کینگ با ناراحتی قطع پای چپ خود به اتاق عمل فرستاده شده و پس از عمل جراحی هنگامی که به هوش آمد در کمال تعجب مشاهده کرد که پای راستش قطع شده. پس از بررسی‌های متعدد مشخص شد که اشتباهات متعددی باعث بروز این فاجعه شده است. پزشکان نیز در هنگام جراحی متوجه اشتباه خود شدند اما دیگر کار از کار گذشته بود. مجوز هرگونه فعالیت پزشک معالج آقای کینگ پس از این اشتباه بزرگ به مدت ۶ ماه به‌طور کلی  لغو و ۱۰ هزار دلار جریمه شد. بیمارستانی که آقای کینگ در آن جراحی شد غرامتی ۹۰۰ هزار دلاری را به آقای کینگ پرداخت کرد و شخص جراح و دیگر عواملی که در این حادثه دخیل بودند نیز ۲۵۰ هزار دلار دیگر را به وی پرداخت کردند.

جا گذاشتن میله ۳۳ سانتی‌متری

یکی از شایع‌ترین اشتباهات پزشکی در سراسر دنیا، جا گذاشتن ابزار جراحی در داخل بدن بیمار است. از اصلی‌ترین این وسایل نیز می‌توان به گاز استریل‌ها اشاره کرد که وسایلی مصرفی بوده و به دلیل جذب خون بیمار تشخیص آن مقداری دشوار خواهد شد. اما جای گذاشتن میله ۳۳ سانتی‌متری که برای باز نگه‌داشتن قفسه سینه استفاده می‌شود اشتباهی نابخشودنی است. دونالد چرچ بیمار ۴۹ ساله آمریکایی بود که می‌توان آن را قربانی بزرگ‌ترین فراموش‌کاری تیم جراحی در طول تاریخ دانست. او در سال ۲۰۰۰ میلادی به دلیل دردی که در داخل بدن خود احساس کرد به پزشک معالج مراجعه کرد و وجود یک تومور سرطانی بسیار بزرگ در معده تشخیص داده شد. بنابراین عمل جراحی برای خارج کردن این تومور ۶ کیلویی از بدن چرچ صورت گرفت که کاملاً موفقیت‌آمیز بود. اما دونالد چرچ پس از مرخص شدن از بیمارستان دردی شدیدی را در معده خود احساس می‌کرد که پزشک معالج آن را طبیعی می‌دانست. باگذشت زمان درد چرچ نیز به مراتب بیشتر شده و طعمی فلز مانند را در دهان خود احساس می‌کرد. دونالد چرچ اظهار کرده در سفرهای هوایی خود هنگام عبور از گیت فرودگاه صدای دستگاه تشخیص فلز به صدا در می‌آمد در صورتی که وی هیچ شی فلزی به همراه خود نداشت. او پس از ماه‌ها تحمل درد به پزشک خانوادگی خود مراجعه کرده و با عکس‌برداری توسط اشعه ایکس متوجه وجود شی فلزی ۳۳ سانتی‌متری در داخل معده خود می‌شود. پزشک معالج دونالد چرچ درواقع یکی از بزرگ‌ترین ابزار جراحی که برای باز کردن زخم به کار می‌رود را در داخل معده او جای می‌گذارد. پس از یک جراحی اورژانسی شی فلزی خارج شده و بیمار هیچ‌گونه مشکلی را پس از آن احساس نکرد. به دلیل این اشتباه بزرگ بیمارستان دانشگاه واشنگتن غرامتی معادل ۱۰۰ هزار دلار را به دونالد چرچ پرداخت کرد.

جراحی بدون بی‌هوشی کامل

یکی از خطرهای جراحی بی‌هوشی نامناسب است. استفاده از مواد بی‌هوش کننده کم و یا زیاد هر دو می‌توانند باعث آسیب بیمار شوند. شرمن سیزمور در سال ۲۰۰۶ میلادی به دلیل احساس درد در شکم خود به پزشک معالج مراجعه می‌کند اما پس از درمان‌های متعدد مشکل او برطرف نمی‌شود. به همین دلیل پزشک معالج عمل جراحی را برای شناسایی علت درد انجام می‌دهد. اما پزشک متخصص بیهوشی تحقیق لازم را نسبت به مکانیسم بدن شرمن و میزان داروی مصرفی انجام نداد. بنابراین به دلیل سهل‌انگاری متخصص بیهوشی و البته استفاده از موادی که برای جلوگیری از حرکت عضله‌ها به کار می‌رود، شرمن سیزمور وارد حالتی نادر به نام هشیاری در بیهوشی شد. در این حالت فرد بیمار کاملاً هوشیار است اما قادر نیست هیچ‌گونه حرکتی کند. بنابراین تمامی دردهایی که هنگام جراحی وجود دارد را لمس کرد بدون اینکه بتواند کوچک‌ترین حرکتی کند. وی پس از جراحی درمان شد اما حسی که به هنگام جراحی لمس کرد به حدی بر روی وی تأثیر گذاشت که تنها دو هفته پس از جراحی اقدام به خودکشی کرد. او قبل از خودکشی مدام کابوس می‌دید و احساس می‌کرد که تمامی مردم قصد دارند وی را زنده به گور کنند.

عمل جراحی مجدد

ژوان موریس بیماری ۶۷ ساله که به دلیل گرفتگی عروق قلب به پزشک مراجعه کرده بود با یک عمل ساده آنژیوگرافی مشکل آن حل شد. اما پس از این عمل ساده به‌جای اینکه بیمار به اتاق خود انتقال پیدا کند، به یک طبقه دیگر منتقل‌شده و صبح روز پس از آنژیوگرافی در کمال تعجب برای یک عمل قلب باز به اتاق جراحی فرستاده شد. در این عمل جراحی بیمار به‌طور کامل بی‌هوش و یک رگ برای پیوند از ران پای آن گرفته شد. پزشک جراح قلب بیمار را نیز باز کرده بود که تلفنی از سوی متخصص آنژیوگرافی مبنی بر این اشتباه بزرگ صورت گرفت. جراحی به‌سرعت متوقف‌شده و بیمار در کمال سلامت به اتاق خود بازگردانده شد.

جراحی بر روی نیم‌کره اشتباه مغز

یکی از اشتباهات بزرگ جراحان مغز و اعصاب جراحی بر روی نیم‌کره اشتباه مغز بیمار است. آخرین موردی که به چشم خورد در بیمارستان R.I ایالت رودآیلند ایالات‌متحده آمریکا و در سال ۲۰۰۷ میلادی بود. بیمار به دلیل خونریزی در نیم‌کره سمت چپ خود به بیمارستان مراجعه کرده و تمامی سیتی اسکن‌ها نیز همین موضوع را نشان می‌دادند. اما جراح مغز به‌اشتباه نیم کرده سمت راست بیمار را باز کرد. البته پس پزشک جراح بلافاصله متوجه اشتباه خود شده و برای درمان به سراغ نیم‌کره سمت چپ بیمار رفت. بیماری نیز چند روز بعد در صحت و سلامت از بیمارستان مرخصی شد. اما نکته جالبت اینجاست که این چهارمین باری بود که این مشکل در بیمارستان رودآیلند رخ می‌داد.

جراحی قلب باز بر روی رگ اشتباه

دو ماه پس از عمل جراحی بای پس بر روی قلب طنزپرداز معروف دانا کاروی بود که پزشکان متوجه شدند عمل جراحی بر روی رگ‌های اشتباه صورت گرفته است. اشتباهی فاحش که ممکن بود این طنزپرداز ۴۵ ساله معروف و پدر دو کودک را به کام مرگ بکشاند. پزشک معالج دلیل این اشتباه فاحش را متفاوت بودن ساختار قلب آقای کاروی اعلام کرد اما کارشناسان اعلام کردند که این اشتباه همانند خارج کردن کلیه اشتباه از بدن فرد بیمار است. آقای کاروی مجدداً تحت یک عمل جراحی سریع قرار گرفت که  این عمل موفقیت‌آمیز بوده و خطر مرگ را برطرف کرد. پس از این شکایتی ۷٫۵ میلیون دلاری توسط وی علیه پزشک معالج مطرح شد که دیگر رقم دقیقی از مبلغ پرداختی به بیرون درز نکرد.

حقایقی حیرت‌انگیز از اشتباهات پزشکی

شاید باورش برای شما سخت باشد که تنها در ایالات‌متحده آمریکا سالانه ۴ هزار اشتباه پزشکی رخ می‌دهد. عمل جراحی بر روی بیماری دیگر، ورود هوا به رگ‌های بیمار، تزریق گروه خونی اشتباه، تزریق داروی اشتباه و یا با دوز نامناسب، آلوده بودن ابزار پزشکی و درنتیجه عفونت بیمار، تشخیص اشتباه بیماری، به تأخیر انداختن درمان و جراحی بر روی قسمت اشتباه بدن بیمار تنها گوشه‌ای از این اشتباهات هستند که سالانه تعداد قابل‌توجهی بیمار را به کام مرگ کشانده و یا آسیب‌های جبران‌ناپذیری را بر روی آن‌ها وارد می‌کند.

احتمالاً با خود فکر می‌کنید تنها با رانندگی در یک مسابقه اتومبیل‌رانی و یا پریدن از ارتفاع است که آدرنالین در خون شما آزاد می‌شود. اما تجربه چشیدن طعم آدرنالین زمانی که تنها یک جا ثابت ایستاده‌اید به‌مراتب عجیب و قابل لمس‌تر است. مسابقات جایزه بزرگ ربات‌های پرنده را می‌توان یکی از نوظهورترین رشته‌های ورزشی دنیا دانست که تجربه عجیب و بسیار متفاوتی را برای علاقه‌مندان دنیای فناوری به وجود آورده است.

پهپاد، کوادکوپتر یا Drone همه واژه‌هایی هستند که به ربات‌های پرنده اطلاق می‌شوند. ربات‌هایی که ایده ساخت آن‌ها قدمت بسیار داشته اما تنها چند سال است که به حقیقت تبدیل شده و در اختیار عموم مردم قرارگرفته‌اند. نقطه عطف این تکنولوژی را می‌توان سال ۲۰۱۳ و مهم‌ترین نمایشگاه دنیای تکنولوژی یعنی CES دانست. نمایشگاهی که در آن شرکت‌های متعددی به معرفی ربات‌های پروازی خود پرداختند. اگرچه اصلی‌ترین هدف ساخت ربات‌های پرنده مسائلی نظیر امداد و نجات، عکس‌برداری، مصارف نظامی و غیره بود اما از همان ابتدای معرفی و با فراگیر شدن این تکنولوژی دوستداران بازی و مسابقات به سوی آن جلب شدند. این چنین بود که رقابت‌هایی تحت عنوان Drone Prix یا رقابت جایزه بزرگ ربات‌های پرنده شکل گرفت. نخستین سری این مسابقات در سال ۲۰۱۴ و در کشور استرالیا با نام RotorCross ابداع شد.

حال این رقابت‌های بسیار جذاب که بیشتر به یک بازی رایانه‌ای یا فیلمی علمی تخیلی شباهت دارد به لطف حمایت‌های فروشگاه اینترنتی بامیلو (حامی مالی نخست)، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین شهرداری تهران و البته به میزبانی دانشگاه صنعتی مالک اشتر از تاریخ ۶ لغایت ۸ مرداد ماه در مجموعه ورزشی ساصد برگزار خواهد شد. شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید.

مسابقه جایزه بزرگ ربات‌های پرنده در ایران

حال می‌خواهیم ببینیم این رقابت در ایران به چه صورت قرار است برگزار شود و با برخی از قوانین آن آشنا شویم. این رقابت در دو کلاس سرعت (Race) و فضای بسته (Indoor) برگزار می‌شود که هرکدام توانایی‌های مختلف ربات‌های پرنده را به چالش می‌کشند. در لیگ سرعت رقابت مشابه یک مسابقه اتومبیل‌رانی بود و اصلی‌ترین تمرکز شرکت‌کنندگان بر روی سرعت، قدرت مانور ربات‌های پرنده، پشت سر گذاشتن موانع درنهایت عبور از خط پایان معطوف شده است. اما لیگ InDoor که در محیطی بسته برگزار می‌شود تا باد و دیگر شرایط آب و هوایی بر روی ربات‌های پرنده تأثیر نگذارد، دقت و میزان هوش پهپادها را به چالش می‌کشد.

قوانین لیگ سرعت

در لیگ سرعت ۳۲ تیم مختلف به رقابت می‌پردازند که هر تیم متشکل از چهار نفر است. عموماً از بین این چهار نفر دو نفر تکنسین، یک نفر مسئولیت هدایت پهپاد و دیگری وظیفه نقشه‌خوانی را بر عهده دارد. مسیر مسابقه دارای طولی معادل ۴۵۰ متر بوده و شرکت‌کنندگان باید در دوره مقدماتی این مسیر را ۵ دور، در دور یک چهارم نهایی این مسیر را ۷ دور و در فینال مسیر پیست را ۷ دور طی کنند. مسیر مسابقه دارای چالش‌های متعددی است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از رطوبت، دمای ۷۰ درجه و عبور از میان موانع محیطی.

ربات‌های پرنده‌ای که در این رقابت شرکت می‌کنند همگی از نظر ابعاد، طول ملخ و وزن (حداکثر ۹۰۰ گرم) باید با استانداردهای مسابقه سازگار باشند. منبع تأمین انرژی این پهپادها باتری ۴ سلولی با حداقل ظرفیتی معادل ۱۸۰۰ میلی‌آمپر ساعت است. اما مهم‌ترین ویژگی این پهپادها؛ نحوه کنترل آن‌ها است که از طریق فرکانس بی‌سیم ۲٫۴ گیگاهرتزی با کنترل فرد هدایت‌گر ارتباط برقرار می‌کنند. فرد هدایت‌گر هیچ‌گونه دید مستقیمی به ربات پرنده نداشته و کنترل پهپاد از طریق دوربینی که در جلوی آن قرار گرفته صورت می‌پذیرد. بدین شکل که عینکی تحت عنوان FPV (دید اول‌شخص) تصاویر را به‌صورت زنده برای خلبان به نمایش در می‌آورد. شرکت‌کنندگان موظفند ربات‌های پرنده خود با نوارهای رنگی LED مشخص کنند تا در طول مسابقه قابل‌تشخیص باشند. از دیگر قوانین مسابقه می‌توان به Pit Stop یا جایگاه تعمیر پهپادها اشاره کرد که در طول مسابقه هر تیم تنها می‌تواند یک‌بار از این قسمت استفاده کند و نباید هنگام تعمیر دستگاه به‌صورت کامل خاموش شود.

قوانین لیگ Indoor

در لیگ Indoor هدف مسابقه کاملاً متفاوت است. در این رقابت دیگر سرعت پهپادها مورد اهمیت نبوده و توانایی‌های حرکتی، قدرت حمل بار و همچنین هوش آن‌ها به چالش کشیده می‌شود. این رقابت از ۹ مرحله مختلف تشکیل‌شده است که هر مرحله امتیاز خود را داشته و در انتها مجموع امتیاز هر تیم محاسبه می‌گردد. در مرحله نخست پهپاد از روی سکوی ثابت یا متحرک به پرواز در می‌آید. سپس هدایت‌کننده‌ها باید پهپاد ها را به سمت محیطی که با آن ساختمان میگویند هدایت کنند. فاصله هدایت‌کننده‌ها از ساختمان ۱۰ متر بوده و اجازه استفاده از عینک FPV را ندارند. هر تیم سه راه برای ورودی به داخل ساختمان دارد. دودکش، پنجره و راهرو که هرکدام به ترتیب چهار، دو و یک امتیازدارند. سپس در داخل ساختمان دو قطعه یک و دو وجود دارد که با برداشتن هرکدام ۵ امتیاز و قرار دادن در داخل سطل مخصوص دو امتیاز به هر تیم تعلق می‌گیرد. در صورت برداشتن قطعه اشتباه تنها سه امتیاز و یا قرار ندادن در محل صحیح تنها یک امتیاز به هر تیم تعقل می‌گیرد.

پس از انجام مأموریت پهپادها از ساختمان خارج شده و باید بر روی سطح ثابت یا متحرک فرود آیند. خروج از پنجره دو امتیاز و از راهرو یک امتیاز خواهد داشت. سطح متحرک نیز چهار امتیاز و سطح ثابت تنها یک امتیاز را برای تیم در بر خواهد داشت. بدیهی است که فرود در خارج از محدوده تعیین شده امتیازی را در بر نخواهد داشت. در انتها نیز تیم‌ها ۱۵ دقیقه فرصت دارند تا از محیط داخل ساختمان نقشه‌ای واضح را ترسیم کنند. در صورت ترسیم به‌صورت سه بعدی دو امتیاز و ترسیم به‌صورت عادی تنها ۱ امتیاز به هر تیم تعلق خواهد گرفت.

در رقابت Indoor دقت پهپادها و تمرکز و مهارت فرد هدایت کننده مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کنند.

جایزه در نظر گرفته شده برای تیم‌های اول تا سوم لیگ سرعت به ترتیب ۱۵۰ میلیون ریال، ۷۰ میلیون ریال و ۳۰ میلیون ریال دریافت خواهند کرد و به تیم‌های اول تا سوم لیگ Indoor نیز به ترتیب مبلغ ۵۰ میلیون ریال، ۳۰ میلیون ریال و ۲۰ میلیون ریال به‌عنوان جایزه نقدی اعطا خواهد شد. مسئولیت حمایت مالی این رقابت را فروشگاه اینترنتی بامیلو (حامی نخست)، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و شهرداری تهران برعهده‌گرفته و دانشگاه صنعتی مالک اشتر نیز میزبان از رقابت‌ها است. شما می‌توانید در تاریخ شش الی هشتم مرداد ماه با حضور در مجموعه ورزشی ساصد از این رقابت بسیار جذاب و هیجان انگیز لذت برده و از برنامه‌های ویژه‌ای که فروشگاه اینترنتی بامیلو برای شما در نظر گرفته است لذت ببرید. برای شرکت در این رویداد جذاب و شرکت در مسابقه به این لینک مراجعه کنید.

با شنیدن واژۀ دوربین پرنده احتمالاً اولین تصویری که در ذهن شما نقش می‌بندد پهبادهای نظامی است که برای عکس‌برداری از مناطق استراتژیک استفاده می‌شوند؛ و یا شاید اسباب بازی‌های رادیو کنترلی که کنترل آن‌ها بسیار دشوار بوده و به هیچ عنوان کاربردی نیستند. خود را آماده کنید زیرا پس از خواندن این متن ذهنیت شما از عبارت «دوربین پرنده» به کلی تغییر خواهد کرد.

تا چند سال پیش دوربین‌ پرنده تنها ایده‌ای بود که در بازی‌ها و فیلم‌های علمی و تخیلی می‌توانستیم نمایی کلی از آن‌ها را مشاهده کنیم. اما اخیراً این ایده به واقعیت تبدیل شده و نمایشگاه CES سال ۲۰۱۵ مهر تأییدی بر این ادعا است. نمایشگاه CES معتبرترین نمایشگاه دنیای تکنولوژی است که هر ساله در اوایل ماه ژانویه در لاس وگاس آمریکا برگزار می‌شود. CES مخفف عبارت Costumer Electronics Show بوده و  آوردگاه دستاوردها و تکنولوژی‌هایی است که قرار است در آن سال عرضه شوند. سال ۲۰۱۵ میلادی نیز استثناء نبوده و این نمایشگاه از ششم تا نهم ژانویه با حضور بیش از ۱۴۰ هزار شرکت کننده برگزار شد. امسال سازندگان بیش‌تر انرژی و سرمایۀ خود را بر روی تکنولوژی گجت‌های پوشیدنی و همچنین دوربین‌های پرنده معطوف کردند که این رویکرد آن‌ها نوید سالی متفاوت را به ما می‌دهد. در این مقاله برآنیم که تکنولوژی دوربین‌های پرنده و محصولات عرضه شده در این زمینه را به شما معرفی کنیم.

۱- DJI

یکی از پیشگامان این تکنولوژی شرکت DJI است. این شرکت اولین محصول خود را در سال ۲۰۱۳ و با نام تجاری Phantom 1 عرضه کرد. محصولی که در واقع یک کوادکوپتر (بالگردی با چهار پروانه) بوده و در قالب تجهیزات جانبی به صورت جداگانه برای دوربین بسیار موفق GoPro عرضه شد. البته قدمت ساخت این نوع بالگردهای چهار پره به سالیان بسیار دور باز می‌گردد اما DJI اولین شرکتی بود که آن را به صورت رسمی عرضه کرده و در اختیار مردم سرتاسر جهان قرار داد.

مکانیزم ساخت این محصول بسیار ساده بوده و قابلیت‌های دوست داشتنی متعددی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. اصلی‌ترین ویژگی آن طراحی مینیمالیستیک آن می‌باشد که از هرگونه پیچیدگی به دور است. کنترل دستگاه تا جای ممکن ساده شده و به هیچ عنوان به کنترل‌های دیگر پهبادها شبیه نیست و در نگاه اول شاید اسباب بازی به نظر برسد. هدایت Phantom 1 به حدی ساده است که حتی در مرتبه اول می‌توان به راحتی کنترل آن را بدست گرفت. در زیر دستگاه چهار ردیف چراغ LED قرار گرفته است که دو ردیف به رنگ سبز و دو ردیف به رنگ قرمز هستند تا فرد هدایت کننده بتواند جهت حرکت آن را از فاصله دور نیز تشخیص دهد. پهباد Phantom 1 حتی در صورت وزش باد قابلیت تثبیت موقعیت مکانی خود را دارد تا کاربر بتواند در شرایط مختلف تصاویر ایده‌آل خود را ضبط کند، قابلیتی که به لطف موقعیت ماهواره‌ای یا همان جی‌پی‌اس میسر شده است. باتری Phantom 1 می‌تواند انرژی مورد نیاز برای پرواز مداوم بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه را تأمین کند و کنترل آن نیز برای روشن شدن به  ۴ باتری AA نیاز دارد. سقف سرعت Phantom 1 به ۱۰ متر بر ثانیه (۳۶ کیلومتر بر ساعت) می‌رسد که برای فیلم‌برداری از مسابقات نمی‌توان روی آن حساب چندانی باز کرد. بر روی این پهباد سیستمی تعبیه شده است که در صورت خارج شدن از محدوده و یا از دست رفتن کنترل آن، توانایی بازگشت به نقطۀ تعیین شده را دارد. این محصول تنها از دوربین‌های ساخت شرکت GoPro پشتیبانی کرده و نگه دارندۀ دوربین‌های دیگر همراه با  آن عرضه نمی‌شود.

اما نسل دوم این محصول که Phantom 2 نام دارد در اواخر سال ۲۰۱۳ و با هدف رفع برخی نواقصی که در Phantom 1 وجود داشت، عرضه شد. یکی از اصلی‌ترین تغییرات در این نسل پایه متحرک نگه‌دارنده دوربین است. پایه‌ای که می‌توان آن را از طریق کلید جدیدی که بر روی کنترل از راه دور تعبیه شده در جهات مختلف تنظیم کرد که این ویژگی قابلیت‌های فیلم‌برداری را به میزان چشمگیری افزایش داده است. در Phantom 2 ظرفیت باتری تا ۵۲۰۰ میلی آمپر افزایش یافت که این موضوع زمان پرواز آن را به ۲۵ دقیقه رسانده است. این باتری لیتیوم پلیمری DJI Intelligent Battery نام داشته و علی رغم افزایش ظرفیت، قیمت آن به مراتب بالاتر از باتری Phantom 1 است که نکته‌ای بسیار منفی به شمار می‌رود. شما می‌توانید باتری نسل اول این محصول را با پرداخت پولی حدود ۲۰ دلار خریداری کنید، این در حالی است که قیمت باتری Phantom 2 به ۱۳۰ دلار می‌رسد. با این حساب خرید ۶ باتری مجزا برای Phantom 1 به مراتب به صرفه‌تر بوده و در کل زمان شارژ بیشتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. مهندسان شرکت DJI توانستند سرعت نسل دوم این محصول را تا ۱۵ متر بر ثانیه (۵۴ کیلومتر بر ساعت) افزایش دهند تا کارایی آن در شرایط مختلف فیلم‌برداری  افزایش یابد.  امکان نمایش زنده تصویر توسط سیستم iOSD بر روی آی‌پد و یا آیفون و قابلیت تعیین کردن مسیر فیلم‌برداری از دیگر نوآوری‌های شرکت DJI در این نسل بود.

نسل سوم کوادکوپترهای شرکت DJI با نام Phantom 2 Vision و با هدف  فراهم کردن تجربه‌ای لذت بخش تر و حرفه‌ای تر از فیلم‌برداری طراحی و عرضه شد. این نسل برای افرادی که به دوربین‌های GoPro علاقه‌ای نداشته و یا قابلیت‌های آن را محدود می‌بینند بسیار مناسب است. Vision خود به دوربینی ۱۴ مگاپیکسلی با سنسور CMOS مجهز شده که نمی‌توان آن را از دستگاه جدا کرد. این دوربین برای شرایط خاص تصویربرداری بسیار مناسب‌تر از GoPro بوده و قابلیت فیلم‌برداری تمام HD یا p1080 را با سرعت‌های ۳۰ و ۶۰ فریم بر ثانیه دارد. از دیگر برجستگی‌های این دوربین عکس‌برداری با فرمت RAW می‌باشد. این دوربین به پردازنده‌ای بسیار قدرتمندتر مجهز شده که فرآیند پردازش تصاویر را سریع‌تر و بهتر انجام داده و پس از آن به کارت حافظۀ microSD با ظرفیت ۴ گیگابایت انتقال می‌دهد.

این نسل به همراه نرم افزاری برای گوشی‌های اندرویدی و آی‌او‌اس شما عرضه می‌شود. این نرم افزار بسیار کاربردی بوده و فرآیند کنترل و تصویربرداری را به مراتب راحت‌تر کرده است. این نرم افزار در درجه اول تصویری زنده از آنچه که دوربین Vision می‌بیند را به تلفن همراه هوشمند شما مخابره می‌کند. نمایش اطلاعاتی نظیر میزان شارژ دستگاه، میزان شارژ کنترل از راه دور، ظرفیت کارت حافظه، قدرت سیگنال، سرعت، و ارتفاع کوادکوپتر از دیگر مزیت‌های این برنامه است. شما می‌توانید زاویه عمودی دوربین را نیز توسط این برنامه کنترل کنید.

لنز این دوربین ۴۶ میلی‌متری است بنابراین می‌توان تعداد زیادی از فیلترهای موجود در بازار را بر روی آن نصب کرد. عکس‌برداری پانوراما و اصلاح موج‌های ایجاد شده بر روی تصویر توسط نرم افزار Adobe از دیگر قابلیت‌های این دوربین هستند. در این نسل دیگر نیازی نیست تصاویر و فیلم‌های خود را با کابل به لپ تاپ انتقال دهید زیرا آن‌ها از طریق وای- فای در تلفن همراه شما ذخیره می‌شوند. سرعت و میزان نگهداری شارژ Phantom Vision نیز همانند Phantom 2 بوده و تغییری در آن ایجاد نشده است.

روی هم رفته سیر پیشرفت محصولات شرکت DJI با نسل سوم کوادکوپترهای Phantom یعنی Vision رشد چشمگیری داشته که نقش پر رنگ نرم افزار DJI VISION عرضه شده برای تلفن همراه را نمی‌توان نادیده رفت. با عرضه Phantom 2 Vision بود که عبارت دوربین پرنده رنگ و معنا گرفت.

پس از این شرکت DJI کوادکوپتری جدید به نام Phantom 2 Vision+ را برای افرادی که به کیفیت بالاتری نیاز دارند عرضه کرد. این نسخه بسیار مشابه Vision بوده و تفاوت‌های آن به کیفیت دوربین و قابلیت‌های پایه نگه دارندۀ آن محدود می‌شود. پایۀ نگه‌دارنده‌ای که در Vision+ تا ۱۳۰ درجه تغییر زاویه داشته و می‌تواند با زاویه‌ای ۹۰ درجه از سطح زمین نیز تصویر برداری کند که نتیجه آن تصاویری بسیار زیبا و دوست داشتنی است.

و اما نسل آخر کوادکوپترهای شرکت DJI که Inspire 1 نام دارد توانست در نمایشگاه CES سال ۲۰۱۵ سر و صدای بسیاری به پا کند. Inspire 1 نمادی از تکامل در طراحی و تکنولوژی است. دستاوردی که شرکت DJI چندین سال بر روی آن کار کرده و در یک شب آن را بدست نیاورده است. دوربین پرندۀ Inspire 1 را می‌توان انقلابی در محصولات شرکت DJI تلقی کرد. در این دستگاه تمامی مرزها و چارچوب‌هایی که تا کنون ما از شرکت DJI می‌شناختیم شکسته شده و شاهد عرضه محصولی کاملاً جدید از نظر طراحی، مکانیزم پرواز و قابلیت‌های تصویر برداری هستیم.

همان‌طور که مشخص است ظاهر Inspire 1 به هیچ یک از محصولات نسل‌های گذشته شرکت DJI شباهتی ندارد. این محصول طراحی به مراتب ارگونومیک تری نسبت به گذشته داشته و بازوهای آن از آلیاژ سبک و بسیار مقاوم فیبرکربن ساخته شده‌اند. از بدنه Inspire 1 دو بازوی اصلی خارج شده که متحرک بوده و توانایی حرکت به سمت بالا یا پایین را دارند. این مکانیزم قابلیت‌های پروازی بهتری را به آن داده است. طراحی پایه نگه‌دارنده دوربین نیز تغییر کرده و هم اکنون امکان فیلم‌برداری ۳۶۰ درجه در هر سه محور و بدون هیچ محدودیتی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. دوربین نصب شده بر روی Inspire 1 نیز به خودی خود دستاوردی بزرگ به شمار می‌رود. این دوربین به سنسوری ۱۲ مگاپیکسلی مجهز شده و توانایی فیلم‌برداری با کیفیت فوق‌العادۀ ۴K را نیز دارد. تصاویر گرفته شده توسط این دوربین در بالاترین کیفیت رزولوشنی معادل ۳۰۰۰×۴۰۰۰ پیکسل دارند. حداکثر ایزو ۳۲۰۰ در حالت فیلم‌برداری و ۱۶۰۰ در حالت عکس‌برداری از دیگر قابلیت‌های این دوربین است. لنز این دوربین از ۹ لایه مختلف ساخته شده که در پس آن‌ها سنسور قدرتمند شرکت سونی به نام EXMOR وظیفه تصویر برداری را به دوش می‌کشد. فیلم‌برداری با کیفیت ۴K سرعتی معادل ۳۰ فریم بر ثانیه و با کیفیت p1080 و همچنین p720 سرعتی معادل ۶۰ فریم بر ثانیه دارد. قابلیت عکس‌برداری پانوراما، عکس‌برداری پیاپی، فیلم‌برداری تایم لپس و قرار دادن فیلتر اصلاح نور از دیگر امکانات این دوربین پیشرفته است. به منظور ذخیره اطلاعات بر روی Inspire 1 درگاه کارت حافظۀ microSD تعبیه شده است که قابلیت پشتیبانی تا سقف ۶۴ گیگابایت را دارد. تصاویر نیز قابلیت ذخیره سازی با فرمت RAW را دارند که این موضوع ویرایش‌های آتی را بسیار ساده‌تر و گسترده‌تر کرده است.

به منظور استفاده کامل از تمامی قابلیت‌های Inspire 1 برنامه جدید نیز طراحی شده است. برنامه‌ای که از قابلیت کنترل دستی دستگاه گرفته تا پرواز و نشستن خودکار را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. هم اکنون قابلیت اتصال دو کنترل از راه دور به Inspire 1 نیز اضافه شده است. گاهی اوقات شرایط به گونه‌ای است که کنترل دستگاه به خودی خود کار دشواری است و کاربر نمی‌تواند به خوبی از سوژه مورد نظر تصویر برداری کند. به همین دلیل می‌توان دو کنترل از راه دور را به کار گرفت که یکی برای کنترل کوادکوپتر و دیگری برای کنترل دوربین استفاده می‌شود.

از دیگر نوآوری‌های Inspire 1 قابلیت تثبیت موقعیت مکانی در محیط‌های بسته و شرایطی است که به GPS دسترسی ندارد. در این صورت Inspire 1 توسط سنسور تصویری و دو سنسور صوتی سونار که در زیر آن قرار داده شده از برخورد با موانع دوری کرده و در سر جای خود باقی می‌ماند.

مغز متفکر  Inspire 1 پردازشگری است به نام IMU که در داخل آن شش حسگر ژیروسکوپ و یک شتاب سنج جای داده شده‌اند. این حسگرها تمامی حرکات کوادکوپتر و پایه دوربین را تحت کنترل داشته و همواره با سیستم موقعیت یاب مکانی و دیگر قسمت‌های Inspire 1 در ارتباط است. یکی از این قسمت‌ها ESCS نام دارد. چیپ ESCS وظیفه برقراری ارتباط بین کنترل از راه دور، کنترل کوادکوپتر و چهار موتور را بر عهده دارد. این قطعه است که میزان تقسیم انرژی بین هر یک از موتورها را به صورت جداگانه تنظیم می‌کند. روی هم رفته بدون شک Inspire 1 را می‌توان یکی از کامل‌ترین دوربین‌های پرنده ساخته شده تا به اکنون دانست.

۲- Air Dog

سگ هوایی یا همان Air Dog یکی از شگفتی‌های نمایشگاه CES سال ۲۰۱۵ بود. محصولی که توانست جایزه بهترین پهباد و همچنین بهترین محصول معرفی شده در این نمایشگاه را از آن خود کند. البته برخی این محصول را یک ربات میدانند تا پهباد زیرا بسیار هوشمند بوده و برخلاف دیگر کوادکوپترها انسان در کنترل آن نقش چندانی ندارد. این وسیله به خودی خود تمامی مسئولیت پرواز را بر عهده گرفته و شما تنها از طریق منوی تنظیمات دستوراتی مبنی بر شرایط فیلم‌برداری نظیر زاویه، ارتفاع و غیره را به آن می‌دهید. پس دیگر نیازی نیست برای فیلم‌برداری از لحظات جذاب خود یک فیلم‌بردار و یک فرد کنترل کننده را استخدام کنید. AirDog در واقع سیگنال‌های یک ردیاب قابل برنامه ریزی به نام AirLeash را دنبال می‌کند. شما می‌توانید AirLeash را به دور دست با تجهیزات خود نظیر کلاه ایمنی متصل کرده و سپس حرکت کنید. البته در حال ابعاد AirLeash مقداری بزرگ بوده و تولید  کنندگان قول داده‌اند که در نسخه نهایی که به دست مشتریان می‌رسد ابعاد آن نصف شود که حتی قابلیت اتصال به عینک‌های اسکی نیز به آن اضافه می‌شود. AirLeash ضدآب و ضدضربه بوده و محدودی سیستم بیسیم آن بسیار وسیعی است. این پروژه در ابتدا یک ایده بود که نهایتاً به لطف سایت kickstarter و پشتیبانی مردم به واقعیت تبدیل شد.

kickstarter وب سایتی است که مقر اصلی آن در ایالات متحده آمریکا واقع شده و با هدف واقعیت بخشیدن و عملی کردن نوآوری‌ها و پروژه‌های خلاقانه سرتاسر جهان فعالیت خود را آغاز کرد. این سایت به خودی خود نقشی در تأمین بودجه نداشته و تنها پروژه‌هایی که دارای پتانسیل عملی شدن هستند را معرفی می‌کند. سپس هر فرد می‌تواند به اندازۀ خود در تأمین بودجه پروژه سهیم باشد و مقداری پول را به آن اختصاص دهد. ایده این سایت تا کنون باعث عملی شدن بیش از ۲۰۰ هزار پروژه شده که در کل بودجه‌ای بیش از ۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار به آن‌ها اختصاص داده شده است. نهایتاً با حمایت ۱۳۵۷ نفر پروژه AirDog با بودجه‌ای حدود ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار در ژوئن ۲۰۱۴ کلید خورد. این پروژه توسط شرکت صنایع هوا فضای Helico و توسط گروهی بزرگ از متخصصی مختلف اجرایی شد. گروهی از مهندسین هوا فضا، کامپیوتر، نرم افزار، طراحان و برنامه نویسان اندروید و آی او اس در این پروژه دخیل بودند.

AirDog پهبادی خودکار است که سوژه مورد نظر را دنبال کرده و از آن فیلم‌برداری می‌کند. کافی است گیرنده را به دور مچ دست یا کلاه ایمنی خود بسته و حرکت کنید. در این هنگام AirDog به صورت خودکار از زمینه بلند شده و به دنبال شما راه میفتد. حرکات خودکار AirDog به همین سادگی‌ها نبوده و در داخل آن تعداد زیادی سنسورهای مختلف قرار گرفته است. سنسورهایی نظیر شتاب سنج، ژیروسکوپ، فشار سنج، مغناطیس سنج، سونار (فرستنده و گیرنده امواج صوتی)، موقعیت یاب مکانی (GPS) و همچنین چیپست IMU که ارتباط بین تمامی آن‌ها را کنترل می‌کند.

مخاطبان اصلی AirDog ورزشکارانی هستند که از دوربین GoPro استفاده می‌کنند و تا کنون در نصب دوربین و نوع فیلم‌برداری از لحظات هیجان انگیز خود لذت واقعی را تجربه نکردند. اما هم اکنون به لطف AirDog فیلم‌برداری در شرایط دشوار وارد عرصه جدیدی شده و به هیچ عنوان در عملکرد فرد ورزشکار خللی ایجاد نمی‌کند. یکی از مزیت‌های بسیار بزرگ این کوادکوپتر قابلیت جمع شدن بازوهای آن است که حمل آن را بسیار راحت‌تر کرده است. پس جمع کردن چهار بازو، AirDog را می‌توان داخل یک کوله پشتی متوسط نیز جای داد.

این محصول تنها برای دوربین‌های GoPro عرضه نشده و کاربران دوربین‌های Action Cam سونی نیز می‌توانند از آن بهره ببرند. البته لازم به ذکر است که قابلیت‌های GoPro بر روی این کوادکوپتر به مراتب بیشتر از دوربین سونی است. باد و باران، سرما و گرما و حتی ضربه‌های معمولی بر روی AirDog تأثیر گذار نبوده و هر کجا که بروید به دنبال شما خواهد آمد. Airdog در واقع AirLeash یا همان دستگاهی که به دور مچ خود می‌بندید را دنبال می‌کند. به همراه این محصول نرم افزاری برای گوشی‌های اندرویدی و آی‌او‌اس عرضه می‌شود که تنظیمات و اطلاعات گسترده‌ای را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. این اطلاعات تنها به میزان شارژ باتری، سیگنال وای- فای، سرعت و ارتفاع AirDog محدود نشده و اطلاعاتی نظیر نوع فعالیت و شرایط جسمانی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. با نصب نرم افزار GoPro می‌توانید تصویربرداری AirDog را به صورت زنده بر روی گوشی یا تبلت خود تماشا کنید.

برای AirDog شش برنامه پروازی مختلف به صورت پیش فرض تعریف شده است که از طریق AirLeash می‌توان آن‌ها انتخاب کرد. حالت Auto-Follow تقریباً برای هر نوع ورزشی مناسب بوده و با حفظ فاصله و ارتفاع از سوژه پا به پا او را دنبال خواهد کرد. در این حالت AirDog تا سقف سرعت ۶۵ کیلومتر بر ساعت توانایی حرکت به دنبال سوژه را دارد. حالت بعدی Relative Position Follow نام دارد. در این حالت شما میزان ارتفاع و فاصله از سوژه را تعیین کرده و سپس به دوربین دستور می‌دهید در کدام جهت سوژه قرار گیرد. برای مثال در ارتفاع ۴ متری از سوژه ۱۰ متر فاصله داشته باشد و در ضلع شرقی آن قرار گیرد. در این حالت اگر سوژه مسیر خود را تغییر دهد، AirDog نیز از همان زاویه و فاصله قبلی فیلم‌برداری را ادامه می‌دهد. این حالت برای ورزش‌هایی نظیر موج سواری، اسکی روی آب و دیگر ورزش‌های مشابه بسیار مناسب است. حالت بعدی Follow Track نام داشته و یکی از ایمن‌ترین و دوست داشتی‌ترین حالت‌ها برای AirDog است. در این حالت کافی است با AirLeash یک‌بار مسیری مشخص را طی کنید سپس AirDog در ادامه فقط مسیر مشخص شده را به صورت مداوم طی خواهد کرد. در این حالت تنظیمات گسترده‌ای برای نحوه فیلم‌برداری از سوژه نیز وجود دارد که نتیجه آن می‌تواند کاربر را بسیار شگفت زده کند. حالت چهارم Hover and Aim نام دارد. در این حالت AirDog ثابت بوده و تنها در جهت AirLesh می‌چرخد. این حالت در صورت نبود فضای کافی نظیر زمین اسکیت و یا مواقعی که دور بودن دستگاه از ورزشکار بسیار مهم است همانند بانجی جامپینگ کاربری خواهد بود. در حالت پنجم یعنی Circle دستگاه شما در محورهای دایره شکل به دور AirLeash می‌چرخد. حالت آخر ساده‌ترین حالت ممکن است که Look Down نام داشته و در عین حال پتانسیل بالایی برای ایجاد تصاویری خارق‌العاده از زاویه بالای سوژه دارد. در این حال شما وضعیت AirDog را تثبیت کرده و از جای خود تکان نخواهد خورد.

روی  هم رفته AirDog را می‌توان یکی از پیشرفته‌ترین و کاربردی‌ترین دوربین‌های پرنده ساخته شده تا به امروز دانست. دوربین پرنده‌ای که ما آن را برای ورزشکاران مناسب میدانیم و برای عکس‌برداری سلفی یا تفریحات خانوادگی چندان مناسب نیست. AirDog هم اکنون در حال پیش فروش بوده و قرار است در نوامبر ۲۰۱۵ به مشتریان تحویل داده شود.

۳- Zano

یکی از کاربردی‌ترین دوربین‌های پرنده برای عموم مردم Zano نام دارد. دوربینی بسیار کوچک که اندازه کف دست بوده  و آنقدر باهوش است که خود مسئولیت پرواز را به عهده می‌گیرد. این دوربین هیچ کنترل از راه دوری نداشته و تنها بواسطۀ برنامه‌ای که بر روی گوشی خود نصب می‌کنید کنترل می‌شود. Zano نیز از دیگر پروژه‌هایی است که به لطف سایت Kickstarter به حقیقت پیوسته است. اگر ۱۲ هزار حامی مالی و بودجه‌ای معادل ۲ میلیون و ۳۳۵ هزار یورو نبود، ایده Zano هیچ‌گاه عملی نمی‌شد.

ربات Zano با هدف فراهم آوردن تجربه‌ای لذت بخش و راحت برای تصویربرداری از لحظات شیرین زندگی طراحی و ساخته شد. یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌هایی که طراحان این دستگاه بر آن پای فشاری می‌کردند قابلیت حمل آسان و مناسب بودن آن برای تمام مردم است نه فقط عده‌ای ورزشکار.

به محض باز کردن جعبه Zano شما می‌توانید عکس‌برداری و فیلم‌برداری را آغاز کنید. کار با Zano به هیچ نوع آموزش یا تجربه قبلی احتیاج نداشته و همانند آب خوردن است. سنسورهای متعددی همواره با یکدیگر در ارتباط بوده و شرایط را کنترل می‌کنند تا Zano دقیقاً به محل مورد نظر پرواز کرده، موقعیت مکانی خود را تثبیت کند و پس از عکس‌برداری یا فیلم‌برداری به سوی شما بازگردد. سنسورهایی نظیر سونار (فرستنده امواج صوتی که سیستمی مشابه رادار زیردریایی‌ها دارد) و فشارسنج هوا که برای کنترل ارتفاع دستگاه به کار می‌روند. تمامی این مراحل به جز دستور عکس‌برداری و یا شروع فیلم‌برداری را خود Zano انجام می‌دهد.

البته بر روی این دستگاه حالت Free Flight نیز تعبیه شده است که در آن کاربر می‌تواند به واسطه کلیدهایی که بر روی صفحه نمایش گوشی نمایان می‌شود، کنترل Zano را خود بر عهده بگیرد. این ویژگی علاوه بر باز گذاشتن دست کاربر برای تصویربرداری‌های متفاوت می‌تواند در اوقات فراغت سرگرم کننده نیز باشد.

Zano از طریق سیستم وای- فای با گوشی در ارتباط بوده و اگر احساس کند بیش از حد از شما دور شده و در حال خارج از محدوده پوشش سیستم وایرلس است به صورت خودکار به محل شروع پرواز باز می‌گردد. در صورت به اتمام رسیدن شارژ باتری نیز Zano قبل از خاموش شدن به سمت شما پرواز کرده و فرود می‌آید تا از سقوط آن به زمین و خسارات احتمالی جلوگیری شود.

در حالت پرواز Follow Me شما فاصله خود از Zano را مشخص کرده و سپس حرکت می‌کنید، در این هنگام Zano نیز قدم به قدم تا سقف سرعت ۴۰ کیلومتر بر ساعت به دنبال شما خواهد آمد. به لطف سنسورهای هوشمندی که بر روی آن تعبیه شده احتمال برخورد آن با موانع موجود تقریباً صفر بوده و آن به صورت خودکار از موانع دوری می‌کند. در منوی گوشی دو نوار تنظیم وجود دارد که با یکی می‌توان ارتفاع زانو را تنظیم کرد و دیگری دیدی ۳۶۰ درجه‌ای را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

از دیگر قابلیت‌های Zano می‌توان به تثبیت کننده دیجیتالی تصویر، وزن سبک، مقاومت بالای بدنه، امکان به اشتراک گذاری مستقیم در شبکه‌های اجتماعی، ایمن بودن آن (دوری از موانع و همچنین قابلیت بازگشت به گوشی شما در صورت بروز هرگونه مشکل و قطعی ارتباط) و همچنین امکان کنترل دستی آن اشاره کرد.

باتری Zano نیز می‌توان به راحتی جدا و تعویض کرد. به همین دلیل شما می‌توانید چندین باتری را با خود حمل کرده و در صورت به اتمام رسیدن شارژ ۱۵ دقیقه دیگر زمان بخرید. هر باتری دارای ظرفیتی معادل ۴۰۰ میلی آمپر و قیمت آن فقط ۱۰ یورو (حدود ۱۵ دلار) است. علاوه بر این شرکت Zano یک بانک شارژ ۲۲۰۰ میلی آمپری را به صورت جداگانه عرضه می‌کند که قیمتی معادل ۳۰ یورو (۴۵ دلار) داشته و با آن می‌توان تا ۵ بار Zano را شارژ کرد. شارژ Zani از طریق پورت microUSB است و پیدا کردن شارژر آن به هیچ عنوان کار سختی نخواهد بود. تصاویر و فیلم‌های گرفته شده علاوه بر انتقال به گوشی شما قابلیت ذخیره شدن بر روی کارت حافظه microSD را نیز دارند.

دوربین نصب شده بر روی Zano ثابت بوده و کیفیتی معادل ۵ مگاپیکسل دارد. این دوربین به هیچ عنوان ضعیف نبوده و نباید آن را دست کم گرفت. امکان فیلم‌برداری با کیفیت p1080 یا همان HD نیز مهر تأییدی بر این ادعا است. در زیر دوربین صفحه‌ای ۸×۸ از چراغ‌های LED رنگی تعبیه شده که علی رغم نور دهی در شرایط نوری نامناسب و استفاده به عنوان فلاش توانایی نمایش اطلاعات و انیمیشن‌هایی نظیر تایمر را نیز دارد.

شرکت Zano هم اکنون این دستگاه را با قیمتی حدود۳۰۰ دلار پیش فروش می‌کند و قرار است در جولای ۲۰۱۵ سفارش‌ها را به مشتریان تحویل دهد. قابلیت‌های Zano به هیچ عنوان محدود نبوده و طراحان آن قول داده‌اند برای آن آپدیت‌های مختلفی نیز عرضه کنند. با خرید هر دستگاه ۱۲ ماه امکان آپدیت رایگان این محصول در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.

شرکت Zano اعلام کرده است در آینده‌ای نزدیک این دوربین به قابلیت عکس‌برداری پانورامای ۱۸۰ و ۳۶۰ درجه‌ای، فیلترهای نرم افزاری مختلف، تشخیص صورت، کنترل هم‌زمان چند Zano توسط یک گوشی، برنامه نویسی صفحه ۸×۸ LED و استفاده از پتانسیل‌های آن برای ایجاد انیمیشن‌های زیبا نیز مجهز خواهد شد که هیچ یک از این‌ها به تعویض سخت افزار گوشی نیازی نداشته و تنها کافی است Zano را به رایانه متصل کنید.

روی هم رفته  Zano یکی از کاربردی‌ترین دوربین‌های پرنده‌ای است که تا به امروز معرفی شده. قیمت مناسب، ابعاد کوچک، پرواز خودکار و امکانات متعدد دیگر باعث شده که شانس همه گیر شدن آن از دیگر رقبا به مراتب بیشتر باشد. به نظر می‌رسد در آینده‌ای بسیار نزدیک Zano جایگزین مونوپادهای امروز شود.

۴-  Nixie

Nixie دوربین انعطاف‌پذیر پرنده‌ای است که به دور مچ دست کاربر متصل شده و با یک اشاره شروع به پرواز می‌کند. پروژه Nixie زمانی استارت خورد که شرکت اینتل رقابتی به نام «Make it Wearable» را برای ساخت گجت پوشیدنی خاص به راه انداخت. در این رقابت ۵۰۰ گروه مختلف شرکت کردند که در میان تمامی آن‌ها ایده Nixie انتخاب شده و با بودجه‌ای ۵۰۰ هزار دلاری کار خود را برای به واقعیت تبدیل شدن آغاز کرد. هدف آن‌ها طراحی و ساخت نسلی جدید و بی بدیل از دوربین‌های پرنده است که اصلی‌ترین ویژگی آن‌ها حمل آسان بوده و سختی تصویربرداری با دوربین‌های کنونی را نداشته باشد. سازندگان اصلی این دوربین زوجی جوان هستند که جلنا و کریستوف نام دارند. ایده ساخت Nixie اولین بار زمانی به ذهن این دو نفر خطور کرد که علی رغم علاقه بسیار زیاد نتوانستند از اولین قدم‌های دختر کوچولوی خود فیلم‌برداری کنند.

دوربین Nixie همانند یک دستبند به دور مچ کاربر متصل شده و وزن ۴۵ گرمی آن حتی از یک ساعت مچی سبک‌تر است. قابلیت عکس‌برداری و فیلم‌برداری یا کیفیت HD از برجستگی‌های این دوربین می‌باشد که به لطف پردازشگر بسیار قدرتمند شرکت اینتل یعنی ادیسون محقق شده است. Nixie نیز خود از عهده پرواز برآمده و نیازی به کنترل ندارد. این دستگاه به تلفن همراه هوشمند کاربر متصل می‌شود و کاربر نیز تنها تنظیمات مختلف برنامه پروازی آن را کنترل می‌کند.

یکی از اصلی‌ترین مخاطبان این دوربین صخره‌نوردها هستند که به دلیل سختی شرایط به هیچ عنوان نمی‌توانند به تنهایی از صعود خود تصویربرداری کنند. برای این دوربین چهار حالت به صورت پیش فرض تعریف شده است. در حالت Boomerang همان‌طور که از نامش پیداست دوربین از دستان کاربر جدا شده، پس از رسیدن به فاصله مطلوب از او عکس‌برداری کرده و سپس به دور دستان او باز می‌گردد. حالت دوم پانوراما بوده که تصاویری ۳۶۰ درجه را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. حالت سوم Follow me  نام داشته و همانند دیدی سوم شخص به دنبال سوژه راه افتاده و از آن فیلم‌برداری می‌کند. حالت آخر Hover نام دارد که برای عکس‌برداری مناسب بوده و کنترل Nixie تا حدودی به دست کاربر سپرده می‌شود.

هنوز فرآیند ساخت Nixie به تمام نرسیده اما نمونه‌های بسیاری از این دوربین ساخته شده که ویدیوهای آن را می‌توان در فضای مجازی و سایت یوتیوب مشاهده کرد. هم اکنون چارچوب اصلی دوربین و قابلیت‌های پروازی آن شکل گرفته و پروژه در مرحله آخر یعنی طراحی بدنه‌ای مناسب و مقاوم قرار گرفته است. امیدواریم هرچه زودتر این پروژه به اتمام رسیده و شاهد عرضه Nixie در بازارها باشیم. بدون شک به حقیقت پیوست این ایده انقلابی بزرگ در عرصه‌های مختلف از تصویربرداری گرفته تا گجت‌های پوشیدنی به پا خواهد کرد.

در دنیای پزشکی دقت همواره حرف اول را میزند. پزشکان سال‌ها به تحصیلات سخت و فشرده پرداخته و پس از فارغ‌التحصیلی نیز سال‌های متمادی به کارآموزی می‌پردازند تا بتوانند به یک جراح حاذق تبدیل شوند. دلیل این همه آموزش‌های سخت‌گیرانه چیزی نیست جز جان انسان‌ها. موضوعی که در صورت اشتباهی ساده به‌هیچ‌عنوان برگشت‌پذیر نخواهد بود و نمی‌توان برای آن قیمتی تعیین کرد. اما باوجود تمامی این سخت‌گیری‌ها مشاهده می‌کنیم که اشتباهاتی نیز صورت می‌گیرد. تشخیص نادرست، تجویز اشتباه یک داروی ساده، تزریق نامناسب و حساسیت‌ها می‌توانند مشکل فرد بیمار را وخیم‌تر کنند و حتی باعث مرگ او شوند.

حال می‌خواهیم به بزرگ‌ترین و نابخشودنی‌ترین اشتباهات پزشکی در طول تاریخ بپردازیم. اشتباهاتی که باعث مرگ فرد بیمار شده و یا مسیر زندگی آن‌ها را به‌کلی تغییر داد.

پیوند قلب و شش اشتباه

یکی از ناراحت‌کننده‌ترین اشتباهات پزشکی تاریخ به دختری ۱۷ ساله به نام جسیکا مربوط می‌شود. این دختر مکزیکی به بیماری بسیار نادری دچار شده و قلب، ریه و شش‌های آن در حال از بین رفتن بودند. مشکل زمانی به اوج خود رسید که هیچ پزشکی در مکزیک توانایی درمان و جراحی آن را نداشت. به همین دلیل خانواده جسیکا کاری را کردند که هر خانواده دیگری برای فرزند خود انجام خواهد داد. آن‌ها برای درمان دختر خود به هر دری زدند اما به دلیل وضع مالی نامناسب نتوانستند هزینه‌های مورد نیاز را تأمین کنند. به همین دلیل دختر خود را به صورت غیرقانونی به ایالات‌متحده آمریکا منتقل کرده و در آنجا کمپینی را برای تأمین هزینه‌های درمان او به راه انداختند. پس از سه سال تلاش مداوم خانواده و کمک‌های مردمی سرانجام جسیکا برای پیوند قلب و ریه به اتاق جراحی فرستاده شد. پس از اتمام موفقیت جراحی بود که پزشکان تماس تلفنی را از سوی آزمایشگاه دریافت می‌کنند. طبق این تماس تلفنی و در اشتباهی باورنکردنی قلب و ریه پیوندی دارای گروه خونی A مثبت بودند و این در حالی بود که گروه خونی جسیکا O منفی بود. چند لحظه پس از اتمام جراحی بود که بدن جسیکا اعضای اهدایی را پس زد و وارد حالت وخیمی شد. جراحان به‌سرعت وارد عمل شده و قلب و ریه‌ای با گروه خونی O منفی را به جسیکا پیوند زدند. اما در همین مدت جسیکا به کما رفته و مغز آن دچار آسیب شدیدی شد. چند روز پس از پیوند دوم جسیکا از دنیا رفت. بیمارستان به دلیل اشتباه رخ‌داده متحمل جریمه‌ای سنگین شد اما هیچ‌کدام از رقم جریمه حرفی نزدند.

بیماری که پایش به اشتباه قطع شد

این حادثه را می‌توان مشهورترین اشتباه پزشکی دنیا نام برد که تا روزها تیتر اول خبرهای سراسر دنیا بود. اتفاقی بسیار نادر و تعجب‌آور که در آن پای سالم بیمار به اشتباه به‌طور کامل قطع شد. آقای ویلی کینگ بیماری ۵۲ ساله ساکن فلوریدا بود که در سال ۱۹۹۵ میلادی به دلیل عارضه‌ای نادر در پای چپ خود به دکتر مراجعه کرد. پس از معاینه و آزمایش‌های متعدد راهی برای پزشکان باقی نمانده بود جز قطع پای بیمار. تصور کنید آقای کینگ با ناراحتی قطع پای چپ خود به اتاق عمل فرستاده شده و پس از عمل جراحی هنگامی که به هوش آمد در کمال تعجب مشاهده کرد که پای راستش قطع شده. پس از بررسی‌های متعدد مشخص شد که اشتباهات متعددی باعث بروز این فاجعه شده است. پزشکان نیز در هنگام جراحی متوجه اشتباه خود شدند اما دیگر کار از کار گذشته بود. مجوز هرگونه فعالیت پزشک معالج آقای کینگ پس از این اشتباه بزرگ به مدت ۶ ماه به‌طور کلی  لغو و ۱۰ هزار دلار جریمه شد. بیمارستانی که آقای کینگ در آن جراحی شد غرامتی ۹۰۰ هزار دلاری را به آقای کینگ پرداخت کرد و شخص جراح و دیگر عواملی که در این حادثه دخیل بودند نیز ۲۵۰ هزار دلار دیگر را به وی پرداخت کردند.

جا گذاشتن میله ۳۳ سانتی‌متری

یکی از شایع‌ترین اشتباهات پزشکی در سراسر دنیا، جا گذاشتن ابزار جراحی در داخل بدن بیمار است. از اصلی‌ترین این وسایل نیز می‌توان به گاز استریل‌ها اشاره کرد که وسایلی مصرفی بوده و به دلیل جذب خون بیمار تشخیص آن مقداری دشوار خواهد شد. اما جای گذاشتن میله ۳۳ سانتی‌متری که برای باز نگه‌داشتن قفسه سینه استفاده می‌شود اشتباهی نابخشودنی است. دونالد چرچ بیمار ۴۹ ساله آمریکایی بود که می‌توان آن را قربانی بزرگ‌ترین فراموش‌کاری تیم جراحی در طول تاریخ دانست. او در سال ۲۰۰۰ میلادی به دلیل دردی که در داخل بدن خود احساس کرد به پزشک معالج مراجعه کرد و وجود یک تومور سرطانی بسیار بزرگ در معده تشخیص داده شد. بنابراین عمل جراحی برای خارج کردن این تومور ۶ کیلویی از بدن چرچ صورت گرفت که کاملاً موفقیت‌آمیز بود. اما دونالد چرچ پس از مرخص شدن از بیمارستان دردی شدیدی را در معده خود احساس می‌کرد که پزشک معالج آن را طبیعی می‌دانست. باگذشت زمان درد چرچ نیز به مراتب بیشتر شده و طعمی فلز مانند را در دهان خود احساس می‌کرد. دونالد چرچ اظهار کرده در سفرهای هوایی خود هنگام عبور از گیت فرودگاه صدای دستگاه تشخیص فلز به صدا در می‌آمد در صورتی که وی هیچ شی فلزی به همراه خود نداشت. او پس از ماه‌ها تحمل درد به پزشک خانوادگی خود مراجعه کرده و با عکس‌برداری توسط اشعه ایکس متوجه وجود شی فلزی ۳۳ سانتی‌متری در داخل معده خود می‌شود. پزشک معالج دونالد چرچ درواقع یکی از بزرگ‌ترین ابزار جراحی که برای باز کردن زخم به کار می‌رود را در داخل معده او جای می‌گذارد. پس از یک جراحی اورژانسی شی فلزی خارج شده و بیمار هیچ‌گونه مشکلی را پس از آن احساس نکرد. به دلیل این اشتباه بزرگ بیمارستان دانشگاه واشنگتن غرامتی معادل ۱۰۰ هزار دلار را به دونالد چرچ پرداخت کرد.

جراحی بدون بی‌هوشی کامل

یکی از خطرهای جراحی بی‌هوشی نامناسب است. استفاده از مواد بی‌هوش کننده کم و یا زیاد هر دو می‌توانند باعث آسیب بیمار شوند. شرمن سیزمور در سال ۲۰۰۶ میلادی به دلیل احساس درد در شکم خود به پزشک معالج مراجعه می‌کند اما پس از درمان‌های متعدد مشکل او برطرف نمی‌شود. به همین دلیل پزشک معالج عمل جراحی را برای شناسایی علت درد انجام می‌دهد. اما پزشک متخصص بیهوشی تحقیق لازم را نسبت به مکانیسم بدن شرمن و میزان داروی مصرفی انجام نداد. بنابراین به دلیل سهل‌انگاری متخصص بیهوشی و البته استفاده از موادی که برای جلوگیری از حرکت عضله‌ها به کار می‌رود، شرمن سیزمور وارد حالتی نادر به نام هشیاری در بیهوشی شد. در این حالت فرد بیمار کاملاً هوشیار است اما قادر نیست هیچ‌گونه حرکتی کند. بنابراین تمامی دردهایی که هنگام جراحی وجود دارد را لمس کرد بدون اینکه بتواند کوچک‌ترین حرکتی کند. وی پس از جراحی درمان شد اما حسی که به هنگام جراحی لمس کرد به حدی بر روی وی تأثیر گذاشت که تنها دو هفته پس از جراحی اقدام به خودکشی کرد. او قبل از خودکشی مدام کابوس می‌دید و احساس می‌کرد که تمامی مردم قصد دارند وی را زنده به گور کنند.

عمل جراحی مجدد

ژوان موریس بیماری ۶۷ ساله که به دلیل گرفتگی عروق قلب به پزشک مراجعه کرده بود با یک عمل ساده آنژیوگرافی مشکل آن حل شد. اما پس از این عمل ساده به‌جای اینکه بیمار به اتاق خود انتقال پیدا کند، به یک طبقه دیگر منتقل‌شده و صبح روز پس از آنژیوگرافی در کمال تعجب برای یک عمل قلب باز به اتاق جراحی فرستاده شد. در این عمل جراحی بیمار به‌طور کامل بی‌هوش و یک رگ برای پیوند از ران پای آن گرفته شد. پزشک جراح قلب بیمار را نیز باز کرده بود که تلفنی از سوی متخصص آنژیوگرافی مبنی بر این اشتباه بزرگ صورت گرفت. جراحی به‌سرعت متوقف‌شده و بیمار در کمال سلامت به اتاق خود بازگردانده شد.

جراحی بر روی نیم‌کره اشتباه مغز

یکی از اشتباهات بزرگ جراحان مغز و اعصاب جراحی بر روی نیم‌کره اشتباه مغز بیمار است. آخرین موردی که به چشم خورد در بیمارستان R.I ایالت رودآیلند ایالات‌متحده آمریکا و در سال ۲۰۰۷ میلادی بود. بیمار به دلیل خونریزی در نیم‌کره سمت چپ خود به بیمارستان مراجعه کرده و تمامی سیتی اسکن‌ها نیز همین موضوع را نشان می‌دادند. اما جراح مغز به‌اشتباه نیم کرده سمت راست بیمار را باز کرد. البته پس پزشک جراح بلافاصله متوجه اشتباه خود شده و برای درمان به سراغ نیم‌کره سمت چپ بیمار رفت. بیماری نیز چند روز بعد در صحت و سلامت از بیمارستان مرخصی شد. اما نکته جالبت اینجاست که این چهارمین باری بود که این مشکل در بیمارستان رودآیلند رخ می‌داد.

جراحی قلب باز بر روی رگ اشتباه

دو ماه پس از عمل جراحی بای پس بر روی قلب طنزپرداز معروف دانا کاروی بود که پزشکان متوجه شدند عمل جراحی بر روی رگ‌های اشتباه صورت گرفته است. اشتباهی فاحش که ممکن بود این طنزپرداز ۴۵ ساله معروف و پدر دو کودک را به کام مرگ بکشاند. پزشک معالج دلیل این اشتباه فاحش را متفاوت بودن ساختار قلب آقای کاروی اعلام کرد اما کارشناسان اعلام کردند که این اشتباه همانند خارج کردن کلیه اشتباه از بدن فرد بیمار است. آقای کاروی مجدداً تحت یک عمل جراحی سریع قرار گرفت که  این عمل موفقیت‌آمیز بوده و خطر مرگ را برطرف کرد. پس از این شکایتی ۷٫۵ میلیون دلاری توسط وی علیه پزشک معالج مطرح شد که دیگر رقم دقیقی از مبلغ پرداختی به بیرون درز نکرد.

حقایقی حیرت‌انگیز از اشتباهات پزشکی

شاید باورش برای شما سخت باشد که تنها در ایالات‌متحده آمریکا سالانه ۴ هزار اشتباه پزشکی رخ می‌دهد. عمل جراحی بر روی بیماری دیگر، ورود هوا به رگ‌های بیمار، تزریق گروه خونی اشتباه، تزریق داروی اشتباه و یا با دوز نامناسب، آلوده بودن ابزار پزشکی و درنتیجه عفونت بیمار، تشخیص اشتباه بیماری، به تأخیر انداختن درمان و جراحی بر روی قسمت اشتباه بدن بیمار تنها گوشه‌ای از این اشتباهات هستند که سالانه تعداد قابل‌توجهی بیمار را به کام مرگ کشانده و یا آسیب‌های جبران‌ناپذیری را بر روی آن‌ها وارد می‌کند.

احتمالاً با خود فکر می‌کنید تنها با رانندگی در یک مسابقه اتومبیل‌رانی و یا پریدن از ارتفاع است که آدرنالین در خون شما آزاد می‌شود. اما تجربه چشیدن طعم آدرنالین زمانی که تنها یک جا ثابت ایستاده‌اید به‌مراتب عجیب و قابل لمس‌تر است. مسابقات جایزه بزرگ ربات‌های پرنده را می‌توان یکی از نوظهورترین رشته‌های ورزشی دنیا دانست که تجربه عجیب و بسیار متفاوتی را برای علاقه‌مندان دنیای فناوری به وجود آورده است.

پهپاد، کوادکوپتر یا Drone همه واژه‌هایی هستند که به ربات‌های پرنده اطلاق می‌شوند. ربات‌هایی که ایده ساخت آن‌ها قدمت بسیار داشته اما تنها چند سال است که به حقیقت تبدیل شده و در اختیار عموم مردم قرارگرفته‌اند. نقطه عطف این تکنولوژی را می‌توان سال ۲۰۱۳ و مهم‌ترین نمایشگاه دنیای تکنولوژی یعنی CES دانست. نمایشگاهی که در آن شرکت‌های متعددی به معرفی ربات‌های پروازی خود پرداختند. اگرچه اصلی‌ترین هدف ساخت ربات‌های پرنده مسائلی نظیر امداد و نجات، عکس‌برداری، مصارف نظامی و غیره بود اما از همان ابتدای معرفی و با فراگیر شدن این تکنولوژی دوستداران بازی و مسابقات به سوی آن جلب شدند. این چنین بود که رقابت‌هایی تحت عنوان Drone Prix یا رقابت جایزه بزرگ ربات‌های پرنده شکل گرفت. نخستین سری این مسابقات در سال ۲۰۱۴ و در کشور استرالیا با نام RotorCross ابداع شد.

حال این رقابت‌های بسیار جذاب که بیشتر به یک بازی رایانه‌ای یا فیلمی علمی تخیلی شباهت دارد به لطف حمایت‌های فروشگاه اینترنتی بامیلو (حامی مالی نخست)، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین شهرداری تهران و البته به میزبانی دانشگاه صنعتی مالک اشتر از تاریخ ۶ لغایت ۸ مرداد ماه در مجموعه ورزشی ساصد برگزار خواهد شد. شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید.

مسابقه جایزه بزرگ ربات‌های پرنده در ایران

حال می‌خواهیم ببینیم این رقابت در ایران به چه صورت قرار است برگزار شود و با برخی از قوانین آن آشنا شویم. این رقابت در دو کلاس سرعت (Race) و فضای بسته (Indoor) برگزار می‌شود که هرکدام توانایی‌های مختلف ربات‌های پرنده را به چالش می‌کشند. در لیگ سرعت رقابت مشابه یک مسابقه اتومبیل‌رانی بود و اصلی‌ترین تمرکز شرکت‌کنندگان بر روی سرعت، قدرت مانور ربات‌های پرنده، پشت سر گذاشتن موانع درنهایت عبور از خط پایان معطوف شده است. اما لیگ InDoor که در محیطی بسته برگزار می‌شود تا باد و دیگر شرایط آب و هوایی بر روی ربات‌های پرنده تأثیر نگذارد، دقت و میزان هوش پهپادها را به چالش می‌کشد.

قوانین لیگ سرعت

در لیگ سرعت ۳۲ تیم مختلف به رقابت می‌پردازند که هر تیم متشکل از چهار نفر است. عموماً از بین این چهار نفر دو نفر تکنسین، یک نفر مسئولیت هدایت پهپاد و دیگری وظیفه نقشه‌خوانی را بر عهده دارد. مسیر مسابقه دارای طولی معادل ۴۵۰ متر بوده و شرکت‌کنندگان باید در دوره مقدماتی این مسیر را ۵ دور، در دور یک چهارم نهایی این مسیر را ۷ دور و در فینال مسیر پیست را ۷ دور طی کنند. مسیر مسابقه دارای چالش‌های متعددی است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از رطوبت، دمای ۷۰ درجه و عبور از میان موانع محیطی.

ربات‌های پرنده‌ای که در این رقابت شرکت می‌کنند همگی از نظر ابعاد، طول ملخ و وزن (حداکثر ۹۰۰ گرم) باید با استانداردهای مسابقه سازگار باشند. منبع تأمین انرژی این پهپادها باتری ۴ سلولی با حداقل ظرفیتی معادل ۱۸۰۰ میلی‌آمپر ساعت است. اما مهم‌ترین ویژگی این پهپادها؛ نحوه کنترل آن‌ها است که از طریق فرکانس بی‌سیم ۲٫۴ گیگاهرتزی با کنترل فرد هدایت‌گر ارتباط برقرار می‌کنند. فرد هدایت‌گر هیچ‌گونه دید مستقیمی به ربات پرنده نداشته و کنترل پهپاد از طریق دوربینی که در جلوی آن قرار گرفته صورت می‌پذیرد. بدین شکل که عینکی تحت عنوان FPV (دید اول‌شخص) تصاویر را به‌صورت زنده برای خلبان به نمایش در می‌آورد. شرکت‌کنندگان موظفند ربات‌های پرنده خود با نوارهای رنگی LED مشخص کنند تا در طول مسابقه قابل‌تشخیص باشند. از دیگر قوانین مسابقه می‌توان به Pit Stop یا جایگاه تعمیر پهپادها اشاره کرد که در طول مسابقه هر تیم تنها می‌تواند یک‌بار از این قسمت استفاده کند و نباید هنگام تعمیر دستگاه به‌صورت کامل خاموش شود.

قوانین لیگ Indoor

در لیگ Indoor هدف مسابقه کاملاً متفاوت است. در این رقابت دیگر سرعت پهپادها مورد اهمیت نبوده و توانایی‌های حرکتی، قدرت حمل بار و همچنین هوش آن‌ها به چالش کشیده می‌شود. این رقابت از ۹ مرحله مختلف تشکیل‌شده است که هر مرحله امتیاز خود را داشته و در انتها مجموع امتیاز هر تیم محاسبه می‌گردد. در مرحله نخست پهپاد از روی سکوی ثابت یا متحرک به پرواز در می‌آید. سپس هدایت‌کننده‌ها باید پهپاد ها را به سمت محیطی که با آن ساختمان میگویند هدایت کنند. فاصله هدایت‌کننده‌ها از ساختمان ۱۰ متر بوده و اجازه استفاده از عینک FPV را ندارند. هر تیم سه راه برای ورودی به داخل ساختمان دارد. دودکش، پنجره و راهرو که هرکدام به ترتیب چهار، دو و یک امتیازدارند. سپس در داخل ساختمان دو قطعه یک و دو وجود دارد که با برداشتن هرکدام ۵ امتیاز و قرار دادن در داخل سطل مخصوص دو امتیاز به هر تیم تعلق می‌گیرد. در صورت برداشتن قطعه اشتباه تنها سه امتیاز و یا قرار ندادن در محل صحیح تنها یک امتیاز به هر تیم تعقل می‌گیرد.

پس از انجام مأموریت پهپادها از ساختمان خارج شده و باید بر روی سطح ثابت یا متحرک فرود آیند. خروج از پنجره دو امتیاز و از راهرو یک امتیاز خواهد داشت. سطح متحرک نیز چهار امتیاز و سطح ثابت تنها یک امتیاز را برای تیم در بر خواهد داشت. بدیهی است که فرود در خارج از محدوده تعیین شده امتیازی را در بر نخواهد داشت. در انتها نیز تیم‌ها ۱۵ دقیقه فرصت دارند تا از محیط داخل ساختمان نقشه‌ای واضح را ترسیم کنند. در صورت ترسیم به‌صورت سه بعدی دو امتیاز و ترسیم به‌صورت عادی تنها ۱ امتیاز به هر تیم تعلق خواهد گرفت.

در رقابت Indoor دقت پهپادها و تمرکز و مهارت فرد هدایت کننده مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کنند.

جایزه در نظر گرفته شده برای تیم‌های اول تا سوم لیگ سرعت به ترتیب ۱۵۰ میلیون ریال، ۷۰ میلیون ریال و ۳۰ میلیون ریال دریافت خواهند کرد و به تیم‌های اول تا سوم لیگ Indoor نیز به ترتیب مبلغ ۵۰ میلیون ریال، ۳۰ میلیون ریال و ۲۰ میلیون ریال به‌عنوان جایزه نقدی اعطا خواهد شد. مسئولیت حمایت مالی این رقابت را فروشگاه اینترنتی بامیلو (حامی نخست)، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و شهرداری تهران برعهده‌گرفته و دانشگاه صنعتی مالک اشتر نیز میزبان از رقابت‌ها است. شما می‌توانید در تاریخ شش الی هشتم مرداد ماه با حضور در مجموعه ورزشی ساصد از این رقابت بسیار جذاب و هیجان انگیز لذت برده و از برنامه‌های ویژه‌ای که فروشگاه اینترنتی بامیلو برای شما در نظر گرفته است لذت ببرید. برای شرکت در این رویداد جذاب و شرکت در مسابقه به این لینک مراجعه کنید.

احتمالاً با خود فکر می‌کنید تنها با رانندگی در یک مسابقه اتومبیل‌رانی و یا پریدن از ارتفاع است که آدرنالین در خون شما آزاد می‌شود. اما تجربه چشیدن طعم آدرنالین زمانی که تنها یک جا ثابت ایستاده‌اید به‌مراتب عجیب و قابل لمس‌تر است. مسابقات جایزه بزرگ ربات‌های پرنده را می‌توان یکی از نوظهورترین رشته‌های ورزشی دنیا دانست که تجربه عجیب و بسیار متفاوتی را برای علاقه‌مندان دنیای فناوری به وجود آورده است.

پهپاد، کوادکوپتر یا Drone همه واژه‌هایی هستند که به ربات‌های پرنده اطلاق می‌شوند. ربات‌هایی که ایده ساخت آن‌ها قدمت بسیار داشته اما تنها چند سال است که به حقیقت تبدیل شده و در اختیار عموم مردم قرارگرفته‌اند. نقطه عطف این تکنولوژی را می‌توان سال ۲۰۱۳ و مهم‌ترین نمایشگاه دنیای تکنولوژی یعنی CES دانست. نمایشگاهی که در آن شرکت‌های متعددی به معرفی ربات‌های پروازی خود پرداختند. اگرچه اصلی‌ترین هدف ساخت ربات‌های پرنده مسائلی نظیر امداد و نجات، عکس‌برداری، مصارف نظامی و غیره بود اما از همان ابتدای معرفی و با فراگیر شدن این تکنولوژی دوستداران بازی و مسابقات به سوی آن جلب شدند. این چنین بود که رقابت‌هایی تحت عنوان Drone Prix یا رقابت جایزه بزرگ ربات‌های پرنده شکل گرفت. نخستین سری این مسابقات در سال ۲۰۱۴ و در کشور استرالیا با نام RotorCross ابداع شد.

حال این رقابت‌های بسیار جذاب که بیشتر به یک بازی رایانه‌ای یا فیلمی علمی تخیلی شباهت دارد به لطف حمایت‌های فروشگاه اینترنتی بامیلو (حامی مالی نخست)، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین شهرداری تهران و البته به میزبانی دانشگاه صنعتی مالک اشتر از تاریخ ۶ لغایت ۸ مرداد ماه در مجموعه ورزشی ساصد برگزار خواهد شد. شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید.

مسابقه ربات‌های پرنده در ایران

حال می‌خواهیم ببینیم این رقابت در ایران به چه صورت قرار است برگزار شود و با برخی از قوانین آن آشنا شویم. این رقابت در دو کلاس سرعت (Race) و فضای بسته (Indoor) برگزار می‌شود که هرکدام توانایی‌های مختلف ربات‌های پرنده را به چالش می‌کشند. در لیگ سرعت رقابت مشابه یک مسابقه اتومبیل‌رانی بود و اصلی‌ترین تمرکز شرکت‌کنندگان بر روی سرعت، قدرت مانور ربات‌های پرنده، پشت سر گذاشتن موانع درنهایت عبور از خط پایان معطوف شده است. اما لیگ InDoor که در محیطی بسته برگزار می‌شود تا باد و دیگر شرایط آب و هوایی بر روی ربات‌های پرنده تأثیر نگذارد، دقت و میزان هوش پهپادها را به چالش می‌کشد.

قوانین لیگ سرعت

در لیگ سرعت ۳۲ تیم مختلف به رقابت می‌پردازند که هر تیم متشکل از چهار نفر است. عموماً از بین این چهار نفر دو نفر تکنسین، یک نفر مسئولیت هدایت پهپاد و دیگری وظیفه نقشه‌خوانی را بر عهده دارد. مسیر مسابقه دارای طولی معادل ۴۵۰ متر بوده و شرکت‌کنندگان باید در دوره مقدماتی این مسیر را ۵ دور، در دور یک چهارم نهایی این مسیر را ۷ دور و در فینال مسیر پیست را ۷ دور طی کنند. مسیر مسابقه دارای چالش‌های متعددی است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از رطوبت، دمای ۷۰ درجه و عبور از میان موانع محیطی.

ربات‌های پرنده‌ای که در این رقابت شرکت می‌کنند همگی از نظر ابعاد، طول ملخ و وزن (حداکثر ۹۰۰ گرم) باید با استانداردهای مسابقه سازگار باشند. منبع تأمین انرژی این پهپادها باتری ۴ سلولی با حداقل ظرفیتی معادل ۱۸۰۰ میلی‌آمپر ساعت است. اما مهم‌ترین ویژگی این پهپادها؛ نحوه کنترل آن‌ها است که از طریق فرکانس بی‌سیم ۲٫۴ گیگاهرتزی با کنترل فرد هدایت‌گر ارتباط برقرار می‌کنند. فرد هدایت‌گر هیچ‌گونه دید مستقیمی به ربات پرنده نداشته و کنترل پهپاد از طریق دوربینی که در جلوی آن قرار گرفته صورت می‌پذیرد. بدین شکل که عینکی تحت عنوان FPV (دید اول‌شخص) تصاویر را به‌صورت زنده برای خلبان به نمایش در می‌آورد. شرکت‌کنندگان موظفند ربات‌های پرنده خود با نوارهای رنگی LED مشخص کنند تا در طول مسابقه قابل‌تشخیص باشند. از دیگر قوانین مسابقه می‌توان به Pit Stop یا جایگاه تعمیر پهپادها اشاره کرد که در طول مسابقه هر تیم تنها می‌تواند یک‌بار از این قسمت استفاده کند و نباید هنگام تعمیر دستگاه به‌صورت کامل خاموش شود.

قوانین لیگ Indoor

در لیگ Indoor هدف مسابقه کاملاً متفاوت است. در این رقابت دیگر سرعت پهپادها مورد اهمیت نبوده و توانایی‌های حرکتی، قدرت حمل بار و همچنین هوش آن‌ها به چالش کشیده می‌شود. این رقابت از ۹ مرحله مختلف تشکیل‌شده است که هر مرحله امتیاز خود را داشته و در انتها مجموع امتیاز هر تیم محاسبه می‌گردد. در مرحله نخست پهپاد از روی سکوی ثابت یا متحرک به پرواز در می‌آید. سپس هدایت‌کننده‌ها باید پهپاد ها را به سمت محیطی که با آن ساختمان میگویند هدایت کنند. فاصله هدایت‌کننده‌ها از ساختمان ۱۰ متر بوده و اجازه استفاده از عینک FPV را ندارند. هر تیم سه راه برای ورودی به داخل ساختمان دارد. دودکش، پنجره و راهرو که هرکدام به ترتیب چهار، دو و یک امتیازدارند. سپس در داخل ساختمان دو قطعه یک و دو وجود دارد که با برداشتن هرکدام ۵ امتیاز و قرار دادن در داخل سطل مخصوص دو امتیاز به هر تیم تعلق می‌گیرد. در صورت برداشتن قطعه اشتباه تنها سه امتیاز و یا قرار ندادن در محل صحیح تنها یک امتیاز به هر تیم تعقل می‌گیرد.

پس از انجام مأموریت پهپادها از ساختمان خارج شده و باید بر روی سطح ثابت یا متحرک فرود آیند. خروج از پنجره دو امتیاز و از راهرو یک امتیاز خواهد داشت. سطح متحرک نیز چهار امتیاز و سطح ثابت تنها یک امتیاز را برای تیم در بر خواهد داشت. بدیهی است که فرود در خارج از محدوده تعیین شده امتیازی را در بر نخواهد داشت. در انتها نیز تیم‌ها ۱۵ دقیقه فرصت دارند تا از محیط داخل ساختمان نقشه‌ای واضح را ترسیم کنند. در صورت ترسیم به‌صورت سه بعدی دو امتیاز و ترسیم به‌صورت عادی تنها ۱ امتیاز به هر تیم تعلق خواهد گرفت.

در رقابت Indoor دقت پهپادها و تمرکز و مهارت فرد هدایت کننده مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کنند.

جایزه در نظر گرفته شده برای تیم‌های اول تا سوم لیگ سرعت به ترتیب ۱۵۰ میلیون ریال، ۷۰ میلیون ریال و ۳۰ میلیون ریال دریافت خواهند کرد و به تیم‌های اول تا سوم لیگ Indoor نیز به ترتیب مبلغ ۵۰ میلیون ریال، ۳۰ میلیون ریال و ۲۰ میلیون ریال به‌عنوان جایزه نقدی اعطا خواهد شد. مسئولیت حمایت مالی این رقابت را فروشگاه اینترنتی بامیلو (حامی نخست)، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و شهرداری تهران برعهده‌گرفته و دانشگاه صنعتی مالک اشتر نیز میزبان از رقابت‌ها است. شما می‌توانید در تاریخ شش الی هشتم مرداد ماه با حضور در مجموعه ورزشی ساصد از این رقابت بسیار جذاب و هیجان انگیز لذت برده و از برنامه‌های ویژه‌ای که فروشگاه اینترنتی بامیلو برای شما در نظر گرفته است لذت ببرید. برای شرکت در این رویداد جذاب و شرکت در مسابقه به این لینک مراجعه کنید.

در دنیای پزشکی دقت همواره حرف اول را میزند. پزشکان سال‌ها به تحصیلات سخت و فشرده پرداخته و پس از فارغ‌التحصیلی نیز سال‌های متمادی به کارآموزی می‌پردازند تا بتوانند به یک جراح حاذق تبدیل شوند. دلیل این همه آموزش‌های سخت‌گیرانه چیزی نیست جز جان انسان‌ها. موضوعی که در صورت اشتباهی ساده به‌هیچ‌عنوان برگشت‌پذیر نخواهد بود و نمی‌توان برای آن قیمتی تعیین کرد. اما باوجود تمامی این سخت‌گیری‌ها مشاهده می‌کنیم که اشتباهاتی نیز صورت می‌گیرد. تشخیص نادرست، تجویز اشتباه یک داروی ساده، تزریق نامناسب و حساسیت‌ها می‌توانند مشکل فرد بیمار را وخیم‌تر کنند و حتی باعث مرگ او شوند.

حال می‌خواهیم به بزرگ‌ترین و نابخشودنی‌ترین اشتباهات پزشکی در طول تاریخ بپردازیم. اشتباهاتی که باعث مرگ فرد بیمار شده و یا مسیر زندگی آن‌ها را به‌کلی تغییر داد.

پیوند قلب و شش اشتباه

یکی از ناراحت‌کننده‌ترین اشتباهات پزشکی تاریخ به دختری ۱۷ ساله به نام جسیکا مربوط می‌شود. این دختر مکزیکی به بیماری بسیار نادری دچار شده و قلب، ریه و شش‌های آن در حال از بین رفتن بودند. مشکل زمانی به اوج خود رسید که هیچ پزشکی در مکزیک توانایی درمان و جراحی آن را نداشت. به همین دلیل خانواده جسیکا کاری را کردند که هر خانواده دیگری برای فرزند خود انجام خواهد داد. آن‌ها برای درمان دختر خود به هر دری زدند اما به دلیل وضع مالی نامناسب نتوانستند هزینه‌های مورد نیاز را تأمین کنند. به همین دلیل دختر خود را به صورت غیرقانونی به ایالات‌متحده آمریکا منتقل کرده و در آنجا کمپینی را برای تأمین هزینه‌های درمان او به راه انداختند. پس از سه سال تلاش مداوم خانواده و کمک‌های مردمی سرانجام جسیکا برای پیوند قلب و ریه به اتاق جراحی فرستاده شد. پس از اتمام موفقیت جراحی بود که پزشکان تماس تلفنی را از سوی آزمایشگاه دریافت می‌کنند. طبق این تماس تلفنی و در اشتباهی باورنکردنی قلب و ریه پیوندی دارای گروه خونی A مثبت بودند و این در حالی بود که گروه خونی جسیکا O منفی بود. چند لحظه پس از اتمام جراحی بود که بدن جسیکا اعضای اهدایی را پس زد و وارد حالت وخیمی شد. جراحان به‌سرعت وارد عمل شده و قلب و ریه‌ای با گروه خونی O منفی را به جسیکا پیوند زدند. اما در همین مدت جسیکا به کما رفته و مغز آن دچار آسیب شدیدی شد. چند روز پس از پیوند دوم جسیکا از دنیا رفت. بیمارستان به دلیل اشتباه رخ‌داده متحمل جریمه‌ای سنگین شد اما هیچ‌کدام از رقم جریمه حرفی نزدند.

بیماری که پایش به اشتباه قطع شد

این حادثه را می‌توان مشهورترین اشتباه پزشکی دنیا نام برد که تا روزها تیتر اول خبرهای سراسر دنیا بود. اتفاقی بسیار نادر و تعجب‌آور که در آن پای سالم بیمار به اشتباه به‌طور کامل قطع شد. آقای ویلی کینگ بیماری ۵۲ ساله ساکن فلوریدا بود که در سال ۱۹۹۵ میلادی به دلیل عارضه‌ای نادر در پای چپ خود به دکتر مراجعه کرد. پس از معاینه و آزمایش‌های متعدد راهی برای پزشکان باقی نمانده بود جز قطع پای بیمار. تصور کنید آقای کینگ با ناراحتی قطع پای چپ خود به اتاق عمل فرستاده شده و پس از عمل جراحی هنگامی که به هوش آمد در کمال تعجب مشاهده کرد که پای راستش قطع شده. پس از بررسی‌های متعدد مشخص شد که اشتباهات متعددی باعث بروز این فاجعه شده است. پزشکان نیز در هنگام جراحی متوجه اشتباه خود شدند اما دیگر کار از کار گذشته بود. مجوز هرگونه فعالیت پزشک معالج آقای کینگ پس از این اشتباه بزرگ به مدت ۶ ماه به‌طور کلی  لغو و ۱۰ هزار دلار جریمه شد. بیمارستانی که آقای کینگ در آن جراحی شد غرامتی ۹۰۰ هزار دلاری را به آقای کینگ پرداخت کرد و شخص جراح و دیگر عواملی که در این حادثه دخیل بودند نیز ۲۵۰ هزار دلار دیگر را به وی پرداخت کردند.

جا گذاشتن میله ۳۳ سانتی‌متری

یکی از شایع‌ترین اشتباهات پزشکی در سراسر دنیا، جا گذاشتن ابزار جراحی در داخل بدن بیمار است. از اصلی‌ترین این وسایل نیز می‌توان به گاز استریل‌ها اشاره کرد که وسایلی مصرفی بوده و به دلیل جذب خون بیمار تشخیص آن مقداری دشوار خواهد شد. اما جای گذاشتن میله ۳۳ سانتی‌متری که برای باز نگه‌داشتن قفسه سینه استفاده می‌شود اشتباهی نابخشودنی است. دونالد چرچ بیمار ۴۹ ساله آمریکایی بود که می‌توان آن را قربانی بزرگ‌ترین فراموش‌کاری تیم جراحی در طول تاریخ دانست. او در سال ۲۰۰۰ میلادی به دلیل دردی که در داخل بدن خود احساس کرد به پزشک معالج مراجعه کرد و وجود یک تومور سرطانی بسیار بزرگ در معده تشخیص داده شد. بنابراین عمل جراحی برای خارج کردن این تومور ۶ کیلویی از بدن چرچ صورت گرفت که کاملاً موفقیت‌آمیز بود. اما دونالد چرچ پس از مرخص شدن از بیمارستان دردی شدیدی را در معده خود احساس می‌کرد که پزشک معالج آن را طبیعی می‌دانست. باگذشت زمان درد چرچ نیز به مراتب بیشتر شده و طعمی فلز مانند را در دهان خود احساس می‌کرد. دونالد چرچ اظهار کرده در سفرهای هوایی خود هنگام عبور از گیت فرودگاه صدای دستگاه تشخیص فلز به صدا در می‌آمد در صورتی که وی هیچ شی فلزی به همراه خود نداشت. او پس از ماه‌ها تحمل درد به پزشک خانوادگی خود مراجعه کرده و با عکس‌برداری توسط اشعه ایکس متوجه وجود شی فلزی ۳۳ سانتی‌متری در داخل معده خود می‌شود. پزشک معالج دونالد چرچ درواقع یکی از بزرگ‌ترین ابزار جراحی که برای باز کردن زخم به کار می‌رود را در داخل معده او جای می‌گذارد. پس از یک جراحی اورژانسی شی فلزی خارج شده و بیمار هیچ‌گونه مشکلی را پس از آن احساس نکرد. به دلیل این اشتباه بزرگ بیمارستان دانشگاه واشنگتن غرامتی معادل ۱۰۰ هزار دلار را به دونالد چرچ پرداخت کرد.

جراحی بدون بی‌هوشی کامل

یکی از خطرهای جراحی بی‌هوشی نامناسب است. استفاده از مواد بی‌هوش کننده کم و یا زیاد هر دو می‌توانند باعث آسیب بیمار شوند. شرمن سیزمور در سال ۲۰۰۶ میلادی به دلیل احساس درد در شکم خود به پزشک معالج مراجعه می‌کند اما پس از درمان‌های متعدد مشکل او برطرف نمی‌شود. به همین دلیل پزشک معالج عمل جراحی را برای شناسایی علت درد انجام می‌دهد. اما پزشک متخصص بیهوشی تحقیق لازم را نسبت به مکانیسم بدن شرمن و میزان داروی مصرفی انجام نداد. بنابراین به دلیل سهل‌انگاری متخصص بیهوشی و البته استفاده از موادی که برای جلوگیری از حرکت عضله‌ها به کار می‌رود، شرمن سیزمور وارد حالتی نادر به نام هشیاری در بیهوشی شد. در این حالت فرد بیمار کاملاً هوشیار است اما قادر نیست هیچ‌گونه حرکتی کند. بنابراین تمامی دردهایی که هنگام جراحی وجود دارد را لمس کرد بدون اینکه بتواند کوچک‌ترین حرکتی کند. وی پس از جراحی درمان شد اما حسی که به هنگام جراحی لمس کرد به حدی بر روی وی تأثیر گذاشت که تنها دو هفته پس از جراحی اقدام به خودکشی کرد. او قبل از خودکشی مدام کابوس می‌دید و احساس می‌کرد که تمامی مردم قصد دارند وی را زنده به گور کنند.

عمل جراحی مجدد

ژوان موریس بیماری ۶۷ ساله که به دلیل گرفتگی عروق قلب به پزشک مراجعه کرده بود با یک عمل ساده آنژیوگرافی مشکل آن حل شد. اما پس از این عمل ساده به‌جای اینکه بیمار به اتاق خود انتقال پیدا کند، به یک طبقه دیگر منتقل‌شده و صبح روز پس از آنژیوگرافی در کمال تعجب برای یک عمل قلب باز به اتاق جراحی فرستاده شد. در این عمل جراحی بیمار به‌طور کامل بی‌هوش و یک رگ برای پیوند از ران پای آن گرفته شد. پزشک جراح قلب بیمار را نیز باز کرده بود که تلفنی از سوی متخصص آنژیوگرافی مبنی بر این اشتباه بزرگ صورت گرفت. جراحی به‌سرعت متوقف‌شده و بیمار در کمال سلامت به اتاق خود بازگردانده شد.

جراحی بر روی نیم‌کره اشتباه مغز

یکی از اشتباهات بزرگ جراحان مغز و اعصاب جراحی بر روی نیم‌کره اشتباه مغز بیمار است. آخرین موردی که به چشم خورد در بیمارستان R.I ایالت رودآیلند ایالات‌متحده آمریکا و در سال ۲۰۰۷ میلادی بود. بیمار به دلیل خونریزی در نیم‌کره سمت چپ خود به بیمارستان مراجعه کرده و تمامی سیتی اسکن‌ها نیز همین موضوع را نشان می‌دادند. اما جراح مغز به‌اشتباه نیم کرده سمت راست بیمار را باز کرد. البته پس پزشک جراح بلافاصله متوجه اشتباه خود شده و برای درمان به سراغ نیم‌کره سمت چپ بیمار رفت. بیماری نیز چند روز بعد در صحت و سلامت از بیمارستان مرخصی شد. اما نکته جالبت اینجاست که این چهارمین باری بود که این مشکل در بیمارستان رودآیلند رخ می‌داد.

جراحی قلب باز بر روی رگ اشتباه

دو ماه پس از عمل جراحی بای پس بر روی قلب طنزپرداز معروف دانا کاروی بود که پزشکان متوجه شدند عمل جراحی بر روی رگ‌های اشتباه صورت گرفته است. اشتباهی فاحش که ممکن بود این طنزپرداز ۴۵ ساله معروف و پدر دو کودک را به کام مرگ بکشاند. پزشک معالج دلیل این اشتباه فاحش را متفاوت بودن ساختار قلب آقای کاروی اعلام کرد اما کارشناسان اعلام کردند که این اشتباه همانند خارج کردن کلیه اشتباه از بدن فرد بیمار است. آقای کاروی مجدداً تحت یک عمل جراحی سریع قرار گرفت که  این عمل موفقیت‌آمیز بوده و خطر مرگ را برطرف کرد. پس از این شکایتی ۷٫۵ میلیون دلاری توسط وی علیه پزشک معالج مطرح شد که دیگر رقم دقیقی از مبلغ پرداختی به بیرون درز نکرد.

حقایقی حیرت‌انگیز از اشتباهات پزشکی

شاید باورش برای شما سخت باشد که تنها در ایالات‌متحده آمریکا سالانه ۴ هزار اشتباه پزشکی رخ می‌دهد. عمل جراحی بر روی بیماری دیگر، ورود هوا به رگ‌های بیمار، تزریق گروه خونی اشتباه، تزریق داروی اشتباه و یا با دوز نامناسب، آلوده بودن ابزار پزشکی و درنتیجه عفونت بیمار، تشخیص اشتباه بیماری، به تأخیر انداختن درمان و جراحی بر روی قسمت اشتباه بدن بیمار تنها گوشه‌ای از این اشتباهات هستند که سالانه تعداد قابل‌توجهی بیمار را به کام مرگ کشانده و یا آسیب‌های جبران‌ناپذیری را بر روی آن‌ها وارد می‌کند.

درست است که همه بابت از دست دادن عزیزان خود غمگین و ناراحت هستند، اما نوع عزاداری و رسوم هر ملت باعث ایجاد فرهنگ های عزاداری متفاوت شده است. پوشش عزاداری مردم در هر کشور ارتباط تنگاتنگی با فرهنگ آن جامعه دارد که رنگ لباس عزاداری از مشخصه های مهم آن است.

مشکی جزو رنگ های پرکاربرد در پوشش است که علاوه بر این که افراد علاقه مند به مد و به خصوص استایل کلاسیک آن را زیاد به کار می برند، رنگ مراسم عزا و سوگواری است و در مواقع خاص کاربرد آن بیشتر می شود. دقیقا به همین دلیل است که اکثرا وقتی به این فکر می کنیم که در مراسم عزاداری آقا یا خانم ایکس خدابیامرز چه بپوشیم؟ اولین و شاید تنها گزینه ای که به ذهنمان می رسد لباس های مشکی و تیپی سر تا پا سیاه است. اما هیچ به این فکر کرده اید که اگر زمان یا مکان دیگری به دنیا آمده بودید، چه رنگ لباسی را مناسب مراسم عزاداری می دانستید؟ با هم در ادامه به تاریخچه استفاده از رنگ مشکی در مراسم عزاداری و رنگ های متداول فرهنگ های دیگر می پردازیم.

سابقه پوشیدن لباسی خاص به عنوان لباس عزاداری به دوران باستان بازمی‌گردد. در مصر و یونان باستان مردم برای اولین بار در هنگام عزاداری لباس‌های متفاوتی از آن چه روزمره می پوشیدند، استفاده کردند که نشاندهنده هماهنگی آن ها در مراسم خاص بوده است. در رم باستان رسم بر این بوده است که مردها و زن ها از لباس یک دست خاکستری استفاده کنند.

مشکی معمول ترین رنگ برای لباس سوگواری است و در بسیاری از کشورها و فرهنگ ها بعنوان رنگ عرف و متداول در هنگام عزاداری شناخته می‌شود. رنگی که نشان دهنده غم عظیم افراد در زمان از دست دادن عزیزانشان است که توسط فرهنگ های مختلف پذیرفته شده و پر کاربردترین رنگ است.

سابقه استفاده از رنگ سیاه در ایران برای عزاداری

سوگ سیاوش از جمله مراسم کهن ایرانی است که در آن مردم از قدیم رسم بر پوشیدن لباس سیاه داشته اند، آن هم به احتمال زیاد به دلیل معنی نام سیاوش در زبان اوستایی است که یعنی دارنده اسب سیاه و با نگاه به تاریخ احتمال می رود، سوگ سیاوش جزو قدیمی ترین مراسمی باشد که در آن سیاه به عنوان نماد غم و سوگ از دست دادن فرد استفاده شده باشد.

بعد از مشکی معمول ترین رنگ برای عزاداری سفید است. ملت هایی که مرگ را بعنوان تولد دوباره و شروع زندگی بهتر با آرامش بیشتر می پذیرند، دارای سبک متفاوتی از عزاداری برای رفتگان هستند. آن ها رنگ سفید را بعنوان نماد آرامش، برای لباس عزاداری استفاده می کنند. درست است که در فرهنگ ما سفید نشانه شادی است ولی در برخی از فرهنگ ها مانند  چین و هند رنگ سفید را نشانه آرامش و مناسب عزاداری می دانند. جالب است بدانید که در دوران باستان مردم مصر، سفید را نماد خدای مرگ و پاکی می دانسته اند. همچنین در قرون وسطی در اروپا نیز سفید بعنوان رنگ عزاداری متداول بوده است.

رنگ های دیگری چون زرد، بنفش، فیروزه ای در زمان های مختلف و در فرهنگ های گوناگون به عنوان نماد عزاداری مورد پذیرش بوده اند. برای مثال مردم مکزیک و اتوپیا از رنگ زرد برای عزاداری استفاده می کنند، بنفش رنگ عزاداری در برزیل بوده است و  متون کهنی چون شاهنامه فردوسی، نشان دهنده استفاده از رنگ های متفاوتی چون سیاه، کبود و فیروزه ای در لباس های سوگواری ایرانیان است.  در این میان قرمز یکی از رنگ های عجیبی است که با وجود انرژی زیادی که دارد در بعضی از کشورهای آفریقایی مانند توگو بعنوان رنگ عزاداری استفاده می شود.